Als ik deze titel schrijf houd ik mij even in.
Meestal ben ik recht voor z’n raap en vooral duidelijk zodat je meteen weet wat ik bedoel.
Die titel moet dus zijn: Waar ik een godsgruwelijke hekel aan heb!
Dat leest niet zo fijn dus zeg ik maar poeha.
Als ik het heb over poeha gaat het over hypocrisie en gebakken lucht.
En zeker niet te vergeten opschepperij over jezelf en jouw geweldige prestaties. Je probeert iets uit te stralen wat je helemaal niet bent. Vooral sterk in het bekritiseren van anderen maar vergeten om even naar jezelf te kijken. Wat rest is slechts een slap aftreksel en een schim van wie je werkelijk bent. Een hopeloos slecht acteur. Vooral jij vindt dat je een geweldenaar bent maar in werkelijkheid schiet je nog geen dooie kip van het nest.
Meer dan zielig. Je loopt behoorlijk naast je schoenen. Iedereen ziet het. Jij niet.
Meer dan een meewarige grimlach kan ik niet opbrengen.
Triest als je zo door het leven wilt gaan. Dat zie je zelf vast helemaal anders. Jij bent immers….. geweldig. Ik hoop dat je nog niet zo ver gezakt bent dat je de echte waarden en normen in het leven niet meer ziet. Mocht dat wel zo zijn? Een moment om even voor die spiegel te gaan staan. Het enige dat je hoeft te doen is jezelf eens diep in de ogen kijken. Vooral eerlijk; meer is niet nodig.
Probeer gewoon te zijn zoals je daadwerkelijk bent. De rest is onzin.
Poeha gaat over blabla en wat onnozele uiterlijkheden.
Eerlijk gezegd interesseert uiterlijk mij voor geen meter. Contacten met andere mensen zijn voor mij belangrijk, zelfs via sociale media. Als ik mensen alleen maar zou selecteren op hun uiterlijk dan hield ik er hooguit tien over als Facebookvriend. De rest kan zo in de prullenbak.
Ga mij alsjeblieft niet vragen of jij bij die tien zit.
Probeer jij je anders voor te doen dan hoe je echt bent? Iedereen zal er zo doorheen prikken. Je blijkt slechts een ballon te zijn. Lucht. Bij gebrek aan gewicht stijg je voor je eigen gevoel tot grote hoogte. Niemand anders ziet dat jij toch zo geweldig bent.
Poeha en vrouwen.
Ik zoek de problemen natuurlijk wel op als ik hier iets over vrouwen schrijf. Heerlijk.
Je kunt maar geen keuze maken. Ik heb helemaal niks om aan te trekken.
Dan ga je toch zonder; ik zie het probleem niet. Maar welke schoenen passen daar dan bij?
Uh? Ik geef mij over. Tegen zo’n vrouwenlogica ben ik niet opgewassen en dan denk ik maar weer: Ach, vrouwen.
Poeha en mannen.
Bij mannen blijft het lichamelijk vaak beperkt tot de kapper, wat shampoos en geurtjes; en natuurlijk de sportschool. Het gaat in deze maatschappij bij mannen vaak immers vooral om spiermassa.
Bovendien kicken mannen kennelijk vooral ook op hun auto. De auto als statussymbool.
Meer dan zielig maar ook mannen zullen ooit begrijpen dat het leven toch wat anders in elkaar zit dan alleen maar spiermassa en auto’s. Of zijn mannen toch echt zo dom en kortzichtig?
Ik ben een man. Zeg niks.
Je anders willen voordoen dan hoe en wie je echt bent.
Poeha, uiterlijk en luchtballonnen. Stijg je vanzelf naar grote hoogten.
Ik haat het.
Meer columns van Rob van Spanje? Lees zijn bundel Vis op vrijdag!
[bol_product_links block_id=”bol_56fec0b761913_selected-products” products=”9200000039366285″ name=”Vis op vrijdag” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]
