Ik ben geen lettervreter maar lees graag en regelmatig een boek.
Natuurlijk ben ik dan ook belangstellend voor wat andere lezers van een bepaald boek vinden of denken te verwachten. Recensies zijn bij mij altijd welkom; voor- en achteraf.
Ik wil mij breder oriënteren dan mijn eigen horizon op boekengebied.
Aansluiting bij een aantal Facebookgroepen die allemaal iets te maken hebben met lezen lijkt een logische keuze. Dat doe ik dus. De groepen variëren van liefhebbers tot echte fanatiekelingen.
Van meet af aan valt mij op dat ik in iedere groep vooral vrouwen tref. Ik bedoel daar helemaal niets mee te zeggen of te suggereren anders krijg ik dat gezeik weer. De term hoenderhok vermijd ik.
Je neemt wel eens een boek mee op vakantie.
Toevallig denk je aan dat vergeten boek dat je al zolang in huis hebt. Of gewoon een paar avonden lekker lezen als je echt niks anders meer te doen hebt of helemaal geen zin hebt in wat anders. Heerlijke leesmomenten om van te genieten.
Dat boek dat een kennis je laatst nog heeft aanbevolen. Je weet alleen nog waar het over ging en dat lijkt best wel interessant. Even vragen welk boek dat ook alweer was.
En dan de lezers die letters en complete boeken bijna letterlijk verslinden.
Niet in een toevallige opwelling maar dag in dag uit. Een boek is het allerlaatste wat op het nachtkastje verdwijnt en dient ’s morgens meteen als wekker.
Boekenbeurzen worden bezocht en ik zie foto’s van de oogst van die dag. Berichten van lezers die in één jaar bijna honderd boeken hebben gelezen passeren de revue. Ik kom adem tekort en kan mij er niets maar dan ook helemaal niets bij voorstellen.
Ik kan het niet laten en plaats een simpel berichtje.
“Ik vraag u wel eens af.
Reageren al die lettervreters ook wel op normaal nieuws?
Of is daar door al dat lezen geen tijd voor?”
Menigeen zegt de term “normaal nieuws” niet te begrijpen.
Ik vertik ’t om die toe te lichten. Mensen die regelmatig tot veel lezen mag ik toch zeker enig inlevingsvermogen en fantasie toedichten.
De meesten snappen het wel en reageren er gewoon op.
°Jazeker, ook beroepsmatig. °Natuurlijk maar daar word je vaak niet echt vrolijk van. °Ik kijk als lettervreter alleen het nieuws met ondertiteling :D. °Logisch want ik wil weten wat er in ons land en de wereld aan de hand is. °Tuurlijk maar niet op Facebook: …onbeschaafde discussies, …scheldwoorden. °Bij niet achter de kudde aanhobbelen en eigen mening krijg je al gauw verwensingen.
Natuurlijk zijn er ook lezers die het nieuws van de dag niet (meer) volgen. °Ik word altijd zo moe van die eeuwige discussies. °Nee, bewust niet. °Ik wil positieve energie opdoen; het nieuws valt daar niet onder. °Ik hou niet zo van waargebeurde verhalen (met smiley) .
Ik tref ook nogal tere zieltjes bij wie mijn simpele berichtje helemaal verkeerd valt. Zij blijven aandringen om mijn vraag toe te lichten. Doe ik niet. En dan begint het leuk te worden. Een provocerende vraag; wat een simpele ziel; een vage, slechte vraagstelling waar geen antwoord op te vinden is. Er valt met mij kennelijk geen beschaafd gesprek te voeren. Ik gooi volgens lezer met semi-filosofische non-termen die kant noch wal slaan (lezer bedoelt waarschijnlijk “raken”, RvS) en brabbel kennelijk niet relevant terug; liever gesprek met eenjarige neefje dan met mij.
Heerlijk. Ik krijg er steeds meer lol in. Behalve lezer ben ik immers ook columnist en door al die reacties heb ik meer dan voldoende munitie voor een nieuw stukje. Dat vertel ik in die lezersgroepen ook en zeg erbij dat dat niet mijn vooropgezette bedoeling was. Plus de opmerking dat beledigen en kwetsen niet in mijn woordenboek staan.
Daarna gaan lezers eerdere reacties verwijderen omdat ze niet afgezeikt en voor schut gezet willen worden. Ik ben immers columnist…..
Van nature ben ik niet echt dom; sommige mensen twijfelen daar nu aan.
Ik begrijp best wel dat lezersgroepen gaan over boeken, boeken, boeken. Ik begin helemaal te stotteren. Heerlijk lezen om lekker weg te dromen, de werkelijkheid even ontvluchten, ontspanning, ervaringen uitwisselen, recensies en andermans reacties lezen en natuurlijk voor de gezelligheid.
Als columnist schrijf ik wel eens wat.
Nooit grof, kwetsend of beledigend; ik heb mijn fatsoen.
Af en toe een speldenprik, da’s alles wat ik doe. Alleen bij bekrompen onzin word ik wat feller en lig ik wel eens dwars. Ook dat heeft z’n charmes.
Ach, zonder dwarsliggers kunnen treinen niet rijden.
Meer columns van Rob van Spanje? Lees zijn bundel Vis op vrijdag!
[bol_product_links block_id=”bol_56fec0b761913_selected-products” products=”9200000039366285″ name=”Vis op vrijdag” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]
