Advies: Blijf als het even kan vandaag thuis.
Code oranje is veranderd in code rood. Van storm tot zware storm. Ik heb het gezien, gehoord en gelezen maar ga toch de deur uit.

Natuurlijk, ik ben gewoon een eigenwijze stijfkop. Op weg naar de bushalte vierhonderd meter verderop.
Ik ben amper van huis en waai bijna compleet van de weg. Letterlijk. Dat gebeurt nu eenmaal met bejaarden. Het lot treft ieder mens en er waait zomaar een mooie meid in mijn armen. Ik vang haar op en wij begeleiden elkaar naar de bushalte.

Onderweg zie ik omgewaaide fietsen, afvalcontainers dwars over de weg, kilo’s papier en plastic. Mensen die zich vasthouden om maar niet van de weg geblazen te worden. Allebei opgelucht als we eindelijk in de abri zitten. Ik zet mijn bril op en verdomd. Die mooie meid is mijn eigen vrouw.

Mijn bestemming voor vandaag is het ziekenhuis. Een geruststellende gedachte bij dit weer. Bij de ingang van het ziekenhuis is er een echt tochtgat. Ik moet mij aan een paal vasthouden om niet omver te worden geblazen. Gelukkig, ik ben bijna waar ik wezen moet.
Een wat oudere vrouw probeert over te steken en waait gewoon om. Met enkele andere omstanders uiteraard een helpende hand.

Zoals altijd ben ik veel te vroeg op afspraken. Kopje koffie en effe googlen. De berichten stromen binnen. Luchtverkeer voorlopig gestaakt, treinen rijden niet meer. Tientallen vrachtauto’s op de snelwegen en hoger gelegen bruggen worden omver geblazen. Vallende bomen, complete daken die van huizen waaien. Allemaal bijna live te volgen.

’s Middags is de storm geluwd. Ik loop toevallig langs een vrachtauto met aanhanger. Ik blaas. Ik blaas nog eens maar hij geeft geen krimp. En zoiets wordt zomaar van de weg geblazen. Dat is nou code rood.

Het duurt niet lang en dan komen de eerste cijfers binnen van de kosten voor verzekeringsmaatschappijen. Is dat belangrijk? Nou nee maar toch. Natuurlijk: schade declareer je maar ik wil de mensen niet de kost geven die simpelweg misbruik maken. Een schutting die al jarenlang omver ligt. Die schotelantenne op het dak is aan vervanging toe. Een dakpan heeft zogenaamd door de storm je auto beschadigd.
Op feestjes vertellen ze lachend dat ze de verzekering hebben bezeikt. Lach niet mee. Wij betalen allemaal voor hun huftergedrag,

Het enige waar ik mij zorgen over maak is dat de vouw uit mijn broek is gewaaid.
Wat zal mijn vrouw daarvan zeggen?

 


Meer columns van Rob van Spanje? Lees zijn bundels Vis op vrijdag en Ik hengel maar wat!

[bol_product_links block_id=”bol_56fec0b761913_selected-products” products=”9200000039366285″ name=”Vis op vrijdag” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]
[bol_product_links block_id=”bol_5a3418acac9a0_selected-products” products=”9200000086862039″ name=”Ik hengel maar wat rob” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”1″ show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]

written by

2 reacties op Storm

  1. Wederom subliem verwoord Rob.
    Je hebt, denk ik, opgeschreven wat meer mensen en verzekeraars denken.

    Wat die vouw in je broek betreft, zet je bril af en die mooie meid zal erom lachen en met plezier een nieuw vouw in broek persen.

    Lieve groetjes,

    Mieke

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.