Ik ben tevreden!

Vrijdagochtend liep terug naar huis van mijn andere vrijwilligerswerk. En plotseling kwam een gedachte binnendwarrelen, ik ben tevreden!

Ik loop na te denken, waarom ben ik nou tevreden? Ik bedoel, geen werk, geen geweldig lijf, heb chemische blijheid nodig om mij goed te voelen, kan niet zoveel uitgeven als ik zou willen, val nog steeds niet af…. Kortom veel redenen om niet tevreden te zijn en toch ben ik het!

Heel simpel, ik heb een dak boven mijn hoofd. Ik woon in een heerlijke flat met veel ruimte en in een groene buurt met een winkelcentrum en gezondheidscentrum in de buurt. Ik heb nog een auto die net weer goedgekeurd is. Ik kan eten kopen en toch redelijk gezond eten. Ik heb twee dagdelen vrijwilligerswerk waar ik veel voldoening uit haal. Ik doe zelfs meer dan ik eigenlijk zou moeten doen maar ik vind het gewoon heerlijk om het te doen en dat ik wat voor de anderen kan betekenen.

Niet alleen dat, ik heb fijne ouders die in de buurt wonen en mijn grote lieve, soms eigenwijze zus die nog dichterbij woont. En dan mijn vrienden die elk op zijn of haar manier een verrijking zijn in mijn leven. Met een paar app ik bijna elke dag, wat erg leuk en fijn is.

Ik ben gewoon tevreden met mijn leven. Vroeger toen ik 100% was afgekeurd was, was ik niet tevreden, maar toen was ik ook jonger en dacht dat je alleen tevreden kon zijn als je werk had. Dat je dan pas meetelde in de maatschappij. Nu denk ik niet meer zo! Jaja, ik word nog eens wijs op mijn ‘ouwe’ dag. Helaas is het heel lastig voor mij om werk te vinden en daar heb ik me bij neergelegd. En eerlijk gezegd is het juist daarom dat het goed gaat. Ik heb toen een bewuste keuze gemaakt en nu nog heb ik er geen spijt van. Dan maar geen vetpot maar ik voel me wel tevreden met mijn leven en ik kan toch ondanks alles wat sparen. Tevreden met wie ik ben. Ik voel me steeds meer mezelf, dat is ook mede dankzij chemische vrolijkheid die ik slik.

Nu (vrijdagmiddag) ik zo schrijf, voel ik nog steeds de tevredenheid van vanmorgen. En ik kijk uit naar het weekend, dat ik met mijn moestuin aan de slag kan, lekker gezellig samen koken met mijn ouders en verder niks doen.

Ik voel me tevreden omdat ik me misschien eindelijk heb losgemaakt van de maatschappelijke druk. Dat ik gewoon voor mezelf en mijn gezondheid kies.

Ik ben een tevreden mens en daar ben ik blij om!

written by Paulien Vermaas