Ik kijk even terug naar wat ik allemaal had geschreven. Wat en waarover heb ik geschreven of niet. Ik kwam twee onderwerpen tegen waarvan ik dacht, ja daar wil ik wel weer over schrijven. De twee onderwerpen zijn Taalhuis en boeken. Maar nu, over welke van de twee onderwerpen ga ik schrijven. Ik ga gewoon beginnen en ik zie wel hoe het eindigt.
Ik heb ergens afgelopen november geschreven over het feit dat ik taalvrijwilligster ben geworden bij Taalhuis. In de afgelopen periode ben ik best actief geworden op dat gebied. Ik doe nu twee inloopochtenden in verschillende wijk waar mensen vragen kunnen stellen over Taalhuis en/of zich kunnen inschrijven. En omdat ik op beide locaties zit, beginnen de mensen mij te kennen wat fijn is. Daardoor wordt de drempel hopelijk lager om zich eventueel in te schrijven.
Daarnaast geef ik sinds kort les ‘Digisterker’. Dat is voor mensen die niet weten wat ze met DigiD kunnen doen of hoe en wat ze kunnen doen op diverse websites van de overheid. En wat ze in ‘mijn omgeving’ allemaal kunnen doen. Daar heb ik kleine training voor gevolgd zodat ik nu les mag geven.
Ik vind het erg leuk en geniet van wat ik doe. Om meer pr te maken voor Taalhuis ben ik op twee locaties naar de koffieochtend geweest voor Arabische vrouwen. En “sirene-lunch”, oftewel op de eerste maandag van de maand is er een netwerklunch. En zo ben ik verbaasd over mezelf dat ik toch redelijk goed kan netwerken, want het is niet echt mijn ding!
We proberen te bedenken hoe wij meer mensen kunnen bereiken, vooral Nederlanders die laaggeletterd zijn. Die groep is moeilijker te bereiken, misschien is de schaamte bij hun groter. Terwijl dat wel de grootste groep is, zo ongeveer 65% van alle laaggeletterden zijn Nederlanders.
Binnenkort hebben we overleg en dan kunnen we ook gaan kijken hoe en wat kunnen we doen om iedereen te bereiken. Een collega vrijwilliger kwam met een idee om een soort promotieplan te maken en dat sommige van de vrijwilligers daar mee aan de slag zouden kunnen gaan. Zo zit ik om de week met haar te brainstormen over hoe en wat. Ook al hebben we de hoogste aanmeldingen van alle Taalhuizen in het land, we willen nog meer mensen bereiken!
Mijn stad telt al zo ongeveer 9.000 laaggeletterden en daarvan zijn er maar 500 mensen in beeld. En dan ben ik blij dat ik toch mijn steentje hier aan kan dragen. Dat de mensen zelfstandiger dingen kunnen gaan doen. Dat ze niet meer afhankelijk zijn van anderen. Vooral op digitaal gebied. Steeds meer gaat elektronisch en als je niet kunt lezen of heel moeilijk dan is dat een groot probleem. Zoals ik las vorig week las, dat de mensen die moeilijk kunnen lezen daardoor juist in de schuldsanering komen want ze negeren de brieven die ze ontvangen of tekenen iets maar niet precies weten waarvoor.
Je kunt op onderstaande website meer over teruglezen:
https://www.lezenenschrijven.nl/over-laaggeletterdheid/feiten-cijfers/
