Vorig week was er even geen column want ik had examen. Dan wil ik me er even een heel weekend erop focussen. En ik heb het herexamen gehaald. Nu op naar het laatst examen, passend onderwijs. Heerlijk idee dat ik op dat gebied bijna klaar ben. Ik ben dan nog niet klaar met mijn studie maar wel op dat theoretisch gebied.
Afgelopen weekend heb ik dus weer een nieuw studieschema gemaakt. Het volgende examen is de maandag voor de Pasen. Ook heb ik mijn stage opdrachten weer opnieuw ingepland en het portfolio van mijn eerste kerntaak ingeleverd. Dan is het weer afwachten.
Verder gaat het wel z’n gangetje. Mijn leven draait op dit moment heel even om mijn studie dus veel anders te vermelden heb ik eigenlijk niet, saai! Dat is een keuze die ik nu even gemaakt heb en dat is prima. Het geeft gewoon veel meer rust en structuur, die ik op dit moment nodig heb.
Werken in het onderwijs geeft mij best veel voldoening. Al heb ik soms van die momenten dat ik denk, oké tot tien tellen, nee ga maar tot 50 tellen! Er zijn van die dagen dat alle kinderen onrustig zijn en er zijn van die dagen dat het heel erg meevalt. Een kind had een terugval in zijn gedrag waarvan ik dacht, oké pffff serieus! Ik dacht dat wij je dat gedrag hadden afgeleerd, maar op mijn vrije dag heeft mijn collega het kind even streng toegesproken waardoor de twee dagen erna zijn terugval van het gedrag weer voorbij was. Hopelijk zet dat door.
Voldoening is als je zie hoe de kinderen op veel fronten vooruitgaan. Er is een kind dat heel veel moeite heeft met taalbegrip, dus vroeg ik aan de logopediste hoe ik het taalbegrip van een kind kan vergroten. Zij gaf aan dat het kind zelfs nog moeite heeft met de vragen als wie, wat en waar over één zin. Zij gaf aan dat zij het erg fijn zou vinden als ik me daarmee met het kind bezig kon houden. Dus samen met het kind zitten, ik schrijf korte zinnen op en dan per zin aan het kind vragen stellen, wie, wat en waar. Dan kreeg ik afgelopen vrijdag te horen van de logopediste dat het kind dat nu met gemak kan en dat ik nu de zinnen moet uitbreiden naar twee zinnen. Ik had het slechts één keer met het kind geoefend. Dat geeft voldoening. De komende week ga ik met het kind met twee zinnen aan de slag.
Ik heb wel tegen mijzelf gezegd dat ik sowieso in speciaal onderwijs wil werken. Echt uitleggen waarom ik dat wil, kan ik niet. Het is gewoon iets dat mij trekt. Dat het gewoon bij mij past.
