Zo, de eerste schoolweek zit er weer op. Het was weer fijn om op school te zijn en iedereen te zien, de collega’s en de kinderen. Wel merkte ik dat sommige kinderen het lastig vonden om er aan te denken om geen handen te schudden of geen elleboogstoot naar ons toe. Maar ze vonden het weer fijn om op school te zijn.
Afstand bewaren tussen de collega’s is redelijk haalbaar, maar naar de kinderen toe, nee. Ik kan een kind niet helpen met lezen op een afstand van 1,5 meter en zo is afstand houden bij meerdere dingen niet haalbaar. We proberen wel zoveel mogelijk afstand te houden wanneer het niet nodig is om dicht bij ze te zijn. Als collega’s zitten wij gewoon bij elkaar met een stoelruimte er tussen. Wij maken elke dag de tafels schoon als de kinderen weg zijn, ook de toetsenborden. En zoals afgelopen vrijdag heb ik gebruik gemaakt van een kleine kamer om één op één met een kind te werken dan maak ik daarna de tafel, bureaustoelarmleuningen en deurklink schoon. Het zijn kleine dingen waar je aan moet denken en aan moet wennen.
Bij binnenkomst moeten wij onze handen wassen, de kinderen ook. In de ochtend komen ze druppelsgewijs binnen. In plaats van buiten te blijven tot kwart voor 9, komen ze nu meteen binnen vanaf vijf voor half negen. Dan is er geen probleem met handen wassen. Maar met de kleine en de grote pauze wel. Dus bedacht ik dat wij ze nummers geven als ze binnenkomen. Op basis van de nummers mogen ze hun handen wassen. En door willekeurig nummers te geven is degene die als eerste binnenkomt niet altijd het eerste aan de beurt Op die manier voorkom je geduw bij de wastafel en dat de kinderen heel snel de trap op rennen om als eerste handen te kunnen wassen. Dat systeem werkt prima, daarnaast hebben wij het geluk dat wij maar 9 leerlingen hebben in onze groep.
Het ophalen na de schooltijd begint nu ook beter te werken. De kinderen die door de ouders of de verzorgers worden opgehaald, worden nu al om kwart voor drie opgehaald. De ouders worden één voor één toegelaten tot het plein en verlaten het plein dan langs de fietsstalling en langs de achterkant van de school. Om drie uur gaan de kinderen weg die worden opgehaald door de busjes. Op het plein moeten de groepen staan waar hun groepsnummer staat. Het oudste kind van een bepaald busje haalt dan de kinderen op die in één busje zitten en zo gaan ze dan weg. Want de chauffeurs mogen niet het plein op. Het oudste kind krijgt dan een papier waar de namen van de kinderen op staan en in welke groep ze zitten. Op die manier kunnen zij snel de kinderen ophalen.
Het was even zoeken hoe en wat maar ik denk dat wij er nu wel een beetje aan beginnen te wennen. Natuurlijk zullen we nog tegen dingen aanlopen maar dat komt ook goed. Dit is een nieuwe situatie waar wij allemaal aan moeten wennen en een situatie dat na de zomer ook wel gehanteerd zal blijven, denk ik. Want dan is het virus nog niet weg, dan moeten we nog steeds waakzaam zijn en blijven.
