Eerste twee weken school

Zo, de eerste twee weken van het werken zit erop. Het voelt nu net of ik daar langer werk dan twee weken, maar toch is het echt zo. Het zijn maar twee weken.

Ik weet niet of het verteld heb, maar ik heb een nieuwe auto gekocht. Mijn rode duiveltje was een fijne auto maar hij maakte best wat geluid en had zo nu en dan wat kuren. Daarnaast heb ik er sinds 2014 heel, heel weinig mee gereden.

Ik had dan ook besloten dat als ik in Gouda zou blijven werken, ik gewoon mijn auto op zou rijden en daarna voorlopig geen andere meer zou kopen. Mocht ik toch lange afstanden gaan maken en het is met de auto sneller en gemakkelijker dan het OV, dan kon ik eventueel wat geld van mijn ouders lenen. Of via zo soort green wheels. Maar ja, ik werk nu in Rotterdam en ik wilde toch wel dan een betere en betrouwbare auto. Want het is of anderhalf uur met het openbaar vervoer of een half uurtje met de auto. Met de file loopt het uit en dan ben ik 3 kwartier onderweg. Ik rijd met vertrouwen in deze auto.

Op school heb ik voor nu nog geen eigen groep en ik zal waarschijnlijk ook in verschillende groepen blijven werken. Ik heb wel aangegeven dat ik wel graag een vast rooster wil, zodat ik weet waar ik nodig ben. De reden dat het nu nog even onduidelijk is, komt doordat twee van de vier assistenten leerkrachtondersteuner worden. Er liep nog een sollicitatieprocedure. Nu is het afgelopen week duidelijk geworden wie die twee het zijn geworden. Komende week gaan de beide teamleiders kijken hoe en wat. Hopelijk heb ik dan meer duidelijkheid aan het eind van de week.

Wel moet ik zeggen dat ik er mij thuis voel. Het is minder vermoeiend omdat er een combinatie is van gesproken taal en gebarentaal dat ondersteunend (Nmg) is of Nederlands Gebarentaal (NGT). Dus ik hoef niet alleen op mijn gehoor af te gaan. En ik dacht dat ik moeite zou hebben om er in te komen wat betreft de gebarentaal, maar nee. Natuurlijk is het nog niet vloeiend en correct. Ik word regelmatig door kinderen en dove collega’s gecorrigeerd. Bij sommige woorden gebruik ik nog steeds de ouderwetste gebaren. Daar moet ik nog even aanwerken. Ook heb ik nog niet alle namen en naamgebaren in mijn hoofd. Maar dat is logisch aangezien ik nog in verschillende groepen bijspring. Vooral als je sommige kinderen ziet die wat op elkaar lijken… Dat komt met de tijd wel goed.

Ik ben blij dat ik toch ja heb gezegd tegen deze school en mij heb teruggetrokken uit de sollicitatieprocedure van de school waar ik in eerste instantie zou willen werken. Ik ken die school al en het is lekker dichtbij huis. Maar de school waar ik nu werk is gewoon meer mijn wereld. Ook daar leef ik in twee werelden zoals vroeger thuis ook zo was, horende en dove werelden.

written by Paulien Vermaas