In dit hotel is er plaats voor élk gevoel. Iedereen mag er zijn wie hij of zij is, de hotelmanager zorgt ervoor dat iedereen een plekje vindt. Zo staat het hotel elke keer op stelten als Woede gepasseerd is, maar checkt daarna altijd Kalmte in. Verdriet spreekt met een heel zacht stemmetje en laat af en toe het bad overlopen. En als er te veel gevoelens tegelijkertijd inchecken, boekt ook Angst een kamer.
Lidia Brankovic leert kinderen hun gevoelens te benoemen. Daarnaast toont ze dat er altijd ruimte is voor alle gevoelens, en dat ze van voorbijgaande aard zijn.
De manager van het grote gevoelenshotel neemt ons mee langs alle gevoelens die in het hotel verblijven, er zijn geweest of misschien nog gaan komen. Ze laat ons zien wat ze met de gevoelens doet, hoe ze ze behandeld, hoe ze ze juist niet behandeld (omdat het anders een drama word). In het gevoelenshotel krijgt elk gevoel de kamer toegewezen die hij nodig heeft. Het ene gevoel verblijft er lang, het andere minder lang, het ene is groot het andere klein, sommige zijn leuk en andere minder leuk. Maar het belangrijkste is dat élk gevoel welkom is in dit hotel.
Dit boek voelt voor mij als een soort ‘uitleg’ boek voor jongere kinderen hoe elk gevoel zich ‘gedraagt’. Het leert ze hoe gevoelens (kunnen) verlopen, woede bijvoorbeeld. Als je die even de ruimte geeft gaat ze sneller weg dan dat je haar verstopt, en als ze dan eindelijk weg is komt vrede om de hoek kijken. Het is een iets groter formaat boek dan een gewoon leesboek zodat het allemaal goed te bekijken is. Lidia Brankovic laat zich graag inspireren door haar geboortestad Berlijn, de mensen die er wonen en de cultuur. Als ze niet schildert of schrijft, houdt ze van dansen, mediteren en lange wandelingen. Het grote gevoelenshotel is Lidia’s eerste boek en meteen brengt ze een boek met grote betekenis is, en erg origineel. De inspiratie voor het boek haalde ze uit haar eigen ervaringen met grote (en kleinere) emoties.
Uitgeverij; Horizon
ISBN; 9789464104684
Pagina’s; 32
Prijs; € 19,99
