Als je op vakantie gaat waar geen wifi is, dan besef je pas echte vrijheid. Geen gevoel van, ik moet nog even dit of dat. Ook al heb ik thuis mijn laptop niet de hele dag aan en ’s avonds al helemaal niet, heb ik nog altijd mijn mobiel. Dus het internet houdt mij op die manier nog in de greep.
Ik heb genoten van geen verplichtingen ten opzichte van sociale media en andere dingen. Ik heb heerlijk genoten van de zon, boeken en omgeving. Wel had ik mijn laptop bij me omdat ik nog een paar recensies moest schrijven. Maar dat was minder erg, want ik werd niet afgeleid door andere dingen. Dingen waar ik het internet bij nodig heb. En ik had ook alle tijd om samen met mijn vader even te kijken naar mijn recensieopzet, want die wilde ik veranderen.
Ik las de hele dag, deed spelletjes, wandelde, er op uit en dergelijke. Niet één keer ging het door mijn hoofd, ik moet nog even FB checken of ik moet dat even schrijven voor mijn blog en noem maar op. Maar gewoon genieten van het nu, van het moment.
Ik maak daar goede voornemens om minder online te zijn, minder snel op mijn mobiel dingen doen. Nu ik dit schrijf ben ik al weer twee weken thuis… En er komt niets van terecht. Weer heeft internet mij in zijn greep. Weer kijk ik regelmatig op FB, weer ben ik druk bezig met mijn blogs, solliciteren, uitzoekwerk en noem maar op. Dan merk ik dat ik veel moet en wil doen. Nu is de kunst om daar een balans in zien te vinden.
Mijn gezondheid vraagt ook om die balans. Huis schoonmaken is voor mij niet meer even vanzelfsprekend, ik moet het plannen en dan hoop ik dat mijn lijf mij op die dag gewoon niet in de steek laat. Ik kan ook te lang achter mijn laptop zitten en van alles doen, dan protesteert mijn rug achteraf. Ik leer het dan ook nooit, denk ik op dat moment. Ook plan ik dingen in om te schrijven en daar ook voor te gaan zitten, maar tja, dan leidt het internet mij af. Zoals nu dus, ik schrijf deze column, maar tussendoor ga ik even andere dingen doen op het internet. Ik bedenk mij opeens, ik moet gewoon wifi uitzetten. Tsssk, zo simpel is de oplossing, maar kan ik dan me inhouden om wifi niet aan te zetten? Hoe betrouwbaar ben ik?
Nu heb ik een soort roostertje gemaakt wat ik wil en moet doen. Waardoor het overzichtelijk blijft in mijn hoofd en het hopelijk fysiek haalbaar is. Studie heb ik sinds afgelopen zondag weer opgepakt en ik wil daar bijna elke middag tijd aan besteden. Maar ook dan kan ik te lang studeren, zoals te lang achter de laptop zitten. Ik denk vaak, nog even… Oplossing: ik zet nu het alarm van mijn mobiel aan. Dan is het tijd om te stoppen. Wonderbaarlijk, het werkt. Ik stop zonder moeite, sluit mijn laptop of schuif mijn studieboeken opzij. Ik schrijf ook op wat ik wil doen als ik mijn laptop aan heb en probeer dan die dingen te doen. Mits ik de tijd verkeerd heb ingeschat verschuif ik met de dingen die ik wil doen.
Nu ga ik in de week ook 2 laptopvrije dagen houden, hopelijk lukt het mij om dat vast te houden. Daarnaast plan ik ook 1 FB-loze dag. Wel ben ik minder met mijn mobiel bezig als ik bij familie of vrienden ben. Daarnaast neem ik mijn mobiel ook niet altijd meer overal mee naar toe.
Kortom, de internetloze vakantie heeft mij aan het denken gezet en ik wil eraan werken dat internet geen belangrijke rol meer gaat spelen in mijn leven. Maar andere dingen, meer tijd voor lezen, schrijven (wifi uit), puzzelen, tekenen.
