Een kerstgedachte

Het is weer zover: de kerst komt eraan.
Het doet mij niks, helemaal niks. Althans niet op de manier zoals we hier in het Westen vaak inhoud proberen te geven aan dat wat een feest zou kunnen zijn voor alle mensen op aarde. Triest. Volgens menigeen past het niet bij de kerstgedachte maar ik zeg het toch: ik ga er regelmatig van over mijn nek. Het gaat toch o zo vaak alleen maar om ordinaire uiterlijkheden.

Het kerstfeest verzandt dan al gauw in een schamele poging om het te vieren. Een potsierlijk etaleren van uiterlijk vertoon. Die versierde kerstboom in de kamer met bijbehorende cadeautjes die in loop der jaren tot heuse cadeaus zijn geëvolueerd. Gekocht door degene die ze zelf op die ene dag ontvangt.
Weet je eigenlijk wel waarom die versierde boom er staat? Ja hoor, dat doen ze allemaal. Dat hoort zo met kerst… Zet vooral ook voor deze speciale gelegenheid even die kerstmannenmuts op. Vergeet niet om je lievelingshond of -kat van bij die gelegenheid passende kleding te voorzien. Zet trots vooral foto’s van dat hele gedoe op de sociale media. Doen! Anderen zitten daar echt op te wachten.
Zielig. Is dát kerst?

Uiteraard moet je ook aan je omgeving laten zien dat jij toch maar even kerstmis viert. Dus ook kerstverlichting buiten, op je balkon of in je tuin. Het liefst wat grootser en mooier dan die van je buren. Vooral niet te zuinig dus want het is toch de bedoeling dat mensen jóuw kerstverlichting zo mooi vinden en vooral zien dat jij toch maar even kerstmis viert. Laat vooral ook tijdens die dagen de gordijnen open zodat iedereen ’s avonds kan zien hoe gezellig het bij jullie is. Als dat geen kerst is dan weet ik het niet meer.
Zielig. Is dát kerst?

Ik overdrijf misschien, dat weet ik ook wel. Maar toch, die mensen zijn er.
Natuurlijk is het leuk om kerst te vieren met cadeautjes en alles wat daarbij hoort. Zeker als je dat feest viert samen met degenen die je een warm hart toedraagt. Bovendien is en blijft het een feest. Daar hoort ook lekker eten bij, een wijntje, samen een heerlijk kerstdiner.
Ook dat is kerst en dat moeten we vooral blijven vieren.

Tegelijkertijd denk ik aan de 1 miljoen mensen -jawel, in Nederland- voor wie het vieren van kerst vaak niet is weggelegd. Zij leven om wat voor reden dan ook onder de armoedegrens en kunnen zich vaak geen extra’s rond die feestdagen veroorloven.
Ik denk ook aan de tonnen voedsel die na de feestdagen worden weggegooid omdat we het met z’n allen niet meer op krijgen. We zitten na die dagen immers vol. Het gaat echt om vele tonnen voedsel, om honderdduizenden kilo’s! Alles in de kliko.
Dan denk ik ook aan de Voedselbanken en hun vele vrijwilligers en aan al degenen die hun hulp echt nodig hebben. In Nederland.

Ik denk aan de honderden miljoenen mensen op deze wereld die nog nooit kerst hebben gevierd en het wellicht ook nooit zúllen vieren. Ze zijn allang blij als er dit jaar eens géén bom valt en dat zij en hun familie deze wintermaanden zullen overleven.
Misschien denken ze weleens hoe het leven zou zijn zonder armoede, zonder honger, zonder ziekten en de dood die alsmaar op de loer liggen. Dat kunnen wij ons niet eens voorstellen.
Misschien dromen ze weleens hoe het is als er vrede zou zijn. “Gewoon”, vrede.

Kerstmis is toch dat feest van vrede op aarde.
Dat is vele malen méér dan alleen maar al die ellende in de wereld voor een paar dagen vergeten, je volproppen en dan weer over tot de orde van de dag.
Kerstmis is ook voor degenen die wellicht ooit van dat feest hebben gehoord maar geen idee hebben wat het is. Ook voor hen is dat kerstfeest bedoeld.
Kerstmis zou het niet alleen in die paar dagen in december moeten zijn maar gedurende het hele jaar. Niet alleen voor jezelf maar vooral ook voor die ander. Je kent die ander vast; doe iets.
Met z’n allen maken we dat verschil.

Voor mij is dat kerst.
Ik wens iedereen een fijne kerst.

written by Rob van Spanje