Al jaren werkt Monique Peperkamp als coach bij Dolphinflow. Onlangs verscheen haar eerste boek genaamd Droomdiner. In deze spirituele roman hebben twaalf mensen een wel heel bijzondere ervaring tijdens een gezamenlijk diner. De inspiratie voor Droomdiner haalde de schrijfster uit haar jarenlange ervaringen tijdens sessies met cliënten. Daar wilden we natuurlijk wel wat meer van weten.
Wie is Monique Peperkamp, de schrijfster achter Droomdiner?
Deze vraag vind ik lastig te beantwoorden, niet dat ik niets van mijzelf weet te vertellen, maar als ik mijzelf beschrijf, zeg ik nog niets over wie Monique Peperkamp is.
Steekwoorden die wel bij mij passen zijn: creatief, fantasievol, inventief, open, nieuwsgierig, naïef, liefdevol, krachtig. Ik probeer bewust van elk moment van mijn leven te genieten, de leuke en de minder leuke kanten.
Diep van binnen heb ik een oervertrouwen, een gevoel dat alles altijd goed komt, ook al is het niet altijd even gemakkelijk. Ga ik in zitten piekeren dan dreig ik dat vertrouwen te verliezen.
Dan neem ik pas op de plaats en verleg ik mijn focus op mijn binnenwereld. Ik word me dan bewust van mijn ademhaling en de sensaties in mijn lichaam, ik ervaar dan bijvoorbeeld onrust die door mijn lijf suist. Zodra ik de onrust volg, ebt het weg en ontstaat er rust en vertrouwen.
Daarna kan ik weer boordevol positieve energie aan de slag. Dit proces gaat doorgaans heel snel, hangt af van wat er speelt en hoeveel effect dat op mijn leven heeft.
Ik hou van harmonie, daar deed ik in het verleden alles voor, ten koste van mijn eigen lijf. Nu ben ik me daar bewust van en probeer ik die grenzen beter te bewaken. Als de harmonie wat minder is, mag dat tegenwoordig ook, daardoor ontstaat er soms wel enige afstand tussen mij en de ander. Jammer, maar nodig op dat moment, voor alle partijen. Na verloop van tijd is er altijd wel een moment dat de harmonie terug keert.
Ik heb een groot inlevingsvermogen, wel zo handig tijdens het schrijven. Ik heb, tijdens de vele trainingen en opleidingen geleerd mezelf te kunnen verplaatsen in de energie van de ander, waardoor ik letterlijk kan ervaren wat die ander voelt. Mits ik toestemming heb natuurlijk dit te mogen doen, zoals tijdens healing sessies en familie opstellingen. Dit heeft me enorm geholpen Droomdiner te schrijven vanuit het gevoel.
Ik heb moeite saaiheid en daar bedoel ik mee jaren lang hetzelfde doen, (zoals werk of huishouden). Ik heb afwisseling nodig en ik ga regelmatig nieuwe uitdagingen aan en blijf ik mijzelf ontwikkelen. Dat wil niet zeggen dat ik het heerlijk vind om uit te slapen en lekker languit op de bank tv te kijken. Ik hou niet van sarcasme of humor waarin de ander neer gehaald wordt, ook niet van onrechtvaardigheid.
En natuurlijk zal ik ongetwijfeld mensen tegen het hoofd hebben gestoten, maar nooit met de intentie de ander pijn te willen doen.
Ik ben getrouwd met Pim Koenen, met hem werk ik ook veel samen en ik mag me moeder noemen van onze twee super jonge mannen, waar ik dagelijks zoveel van leer.
Zowel Pim als ik zoeken onze grenzen op, wat niet altijd in overeenstemming is met elkaar, maar in elk geval niet saai. We kunnen heel goed samenwerken maar ook samen knallen. Uiteindelijk weten we elkaar altijd weer te ontmoeten.
Persoonlijk houd ik van buiten zijn, tekenen, schrijven, dansen en reizen (zowel innerlijk en over de hele wereld).
Je werkt al jaren als coach bij Dolphinflow, hoe ben je er toe gekomen om dit boek te schrijven?
Door de reizen die ik tijdens de healing coachsessies met klanten beleef maar ook door gesprekken met andere mensen, ontdekte ik dat wat de klanten tijdens de sessies ervaren ook leeft bij zoveel andere mensen. Meerdere mensen zag ik worstelen met behoefte naar erkenning, gezien en gehoord te worden, helderheid te krijgen in wie ze nu daadwerkelijk zijn. Men zocht naar antwoorden zoals: is dit het nu, ik heb zo weinig energie, ik had meer van het leven verwacht, is dit het nu… enz. Elke sessie, elke reis werkte ik uit voor de klant, ik beschreef onze ervaringen en tekende daar de nodige plaatjes bij. Soms was ik langer bezig met het uitwerken dan de sessie zelf. Het voordeel ervan is, achteraf, dat ik heel veel materiaal heb voor boeken. Daarnaast maak ik ook gebruik van persoonlijke sessie die ik heb ondergaan waarbij de nodige inzichten over mijn eigen leven naar boven kwamen drijven.
Zo kwam ik op het idee de reizen te bundelen en er een boek van te maken. Ik wilde er geen zelfstudie boek van maken, maar een roman, een verhaal waarin de lezer wordt meegenomen alsof ze het zelf op dat moment werkelijk beleven en zicht krijgen op hun eigen patronen en overtuigingen, zodat ze zich tijdens het lezen eveneens kunnen bevrijden, waardoor ze meer energie en vrijheid in zichzelf ervaren.
Had je voordat je begon al een duidelijke opzet in je hoofd of is het verhaal gaandeweg geroeid als het ware?
Dat is eigenlijk heel vreemd gegaan. Eerst waren het vooral de bijzondere uitspraken van de mensen die tijdens een sessie naar boven kwamen, die ik wilde bundelen boekvorm met een mooie foto erbij. Een bijzonder evenement, waar ik een stuk voorlas uit een sessie, zei iemand tegen dat ik er een boek moest gaan schrijven.
Ik had meer dan genoeg materiaal, maar hoe te beginnen en hoe van al die losse verhalen een geheel te creëren. Ik ben eerst een schema gaan maken, welke reizen ik wilde delen, welke achtergrond plak ik daarbij, welke naam, geslacht, leeftijd, gezinssituatie, welk thema er speelt en welk helende inzicht er uit komt.
Uiteraard zo dat de verhalen van klanten niet overeenkomen met de verhalen in het boek, dit om hun anonimiteit te bewaken. Toen dat schema klaar was heb ik het een tijd laten liggen, deels omdat ik nog geen idee had hoe ik die verhalen kon bundelen.
Weken later droomde ik na een feestelijke brunch, in café DuMidi in Delfgauw, van een vriendin, hoe ik het verhaal kon combineren. En zo ben ik op het idee gekomen het verhaal te creëren vanuit een simpel dagelijks tafereel. Dineren met vrienden, collega’s of familie in een biologische restaurant. Dat biologische maakte het voor mij extra magisch, lekker puur.
Wat hoop je dat lezers uit jouw boek zullen halen, wat wil je met Droomdiner de lezer mee geven?
Droomdiner is heel sprekend geschreven waardoor je gemakkelijk wordt meegenomen in het verhaal en je het een gevoel krijgt alsof je het zelf beleefd. Uiteraard zal het ene verhaal de één meer aanspreken dan het andere, echter er is altijd wel een reis bij waarin iemand zichzelf zal herkennen. Op deze manier hoop ik een bijdrage te leveren aan persoonlijke groei en bewustwording van de lezer, dat ze in de verhalen hun eigen blokkerende patronen doorzien en los kunnen laten.
Dat door het lezen van de verhalen de mensen hun eigen pijnplekken uit het verleden, hoe naar of pijnlijk ook, getransformeerd kunnen worden. Hoe raar het ook klinkt, iedere gebeurtenis hoe naar ook, brengt je wat. Door te blijven hangen in ‘wat me overkomen is’, kom je niet verder. Je kunt bijvoorbeeld kijken welke kwaliteiten je hebt ontwikkeld om uit die situatie te komen, dit kan moed, kracht, inventiviteit, speelsheid zijn.
Heb je al reacties gehad op Droomdiner, herkenden sommige mensen zich bijvoorbeeld in het verhaal en wat vinden ze daarvan?
Ja, ik heb al reacties binnen. De meesten ervaren Droomdiner als: meeslepend, levendig, spannend, boeiend, het voelt alsof ze de avonturen zelf beleven, het biedt inzicht in eigen blokkerende patronen. Precies wat ik hoopte. Ze ervaren de verhalen als intens, meeslepend, diepgaand, één zei zelfs therapeutisch. Droomdiner leest gemakkelijk, origineel, bewustmakend, herkenning. Het voelt alsof je alles zelf werkelijk mee maakt. Een aanrader!
Al deze berichten, ik ben er best trots op.
Droomdiner is een spirituele roman, is er nog een ander genre waar jij je als auteur ook wel eens aan zou willen wagen en waarom?
Ik denk dat ik nog wel een tijdje blijf schrijven met de combinatie, fictie en non-fictie. Omdat ik het fantastische vind om op deze ‘onschuldige’ manier anderen weet te raken, te boeien. Ik zou graag zien dat Droomdiner vertaald wordt in het Engels om zo een grotere markt te kunnen benaderen.
Het liefst hoop ik dat Droomdiner ooit verfilmd wordt of een goede tv serie van wordt gemaakt, want voor mij is dit boek heel beeldend en beelden zeggen soms meer dan woorden.
Heel misschien dat ik me ooit aan crime waag, maar dat zal dan gelijktijdig met veel diepgang zijn.
Waar kies je voor als lezer zijnde, ga je dan ook voor spirituele boeken of kies je dan juist voor iets uit een ander genre?
Ik kies vooral boeken die me verder brengen. James Redfield, de serie van de Celestijnse Beloften is één van mijn favorieten. Zijn boeken hebben zoveel diepgang, de hoofdpersoon krijgt ook te maken met de nodige inzichten over zijn eigen manier van in het leven staan, hoe hij zichzelf belemmerd in zijn overtuigingen, wat angst met hem doet e.d. en tegelijk krijg je de nodige achtergrond informatie mee, prachtig! De boeken van Paolo Cuerlo boeien mij eveneens, wederom verhalen met diepgang.
Natuurlijk lees ik ook veel zelfstudie boeken, zoals over de overlevingsmechanisme, effecten van gebeurtenissen, psychologie, gedachten, emoties op het fysieke lichaam. Of boeken die gaan over verbindend communiceren, persoonlijke ontwikkeling, chakra’s, kwantumfysica, over universele wetten en spirituele groei.
In het verleden las ik veel Harold Robbins en Sidney Shelden boeiende verhalen.
Zoals we al eerder konden lezen werk je als coach bij Dolphinflow. Kun je ons hier iets meer over vertellen?
Dolphinflow is een bedrijf die zich specialiseert in het brengen van flow in het leven van mensen en bedrijven.
Dit doe ik niet alleen, samen met mijn partner Pim Koenen, geven we trainingen, doen we persoonlijke coaching en geven we advies.
Pim werkt over het algemeen in de zakenwereld en ik richt mij meer op de particulieren markt.
De trainingen die wij bieden zijn o.a. netwerktrainingen, verbindend communiceren, persoonlijk leiderschap, Flow-in-Life trainingen (bewustwording), familie of bedrijven opstellingen. Maar ook maatwerk, gericht op de thema’s die spelen in een bedrijf of gezin. Het voordeel met werken met groepen is dat mensen elkaar zo kunnen ondersteunen, feedback geven, van elkaar leren. De groepen groeien altijd naar elkaar toe. Van aftasten naar verbinding en dat is mooi om te zien.
We hebben wel een mooie formule gevonden voor iedere training, dat is dat we niet alleen kennis overdragen, maar ook met de informatie gaan bewegen, oefenen, spelen, mediteren, doen van opdrachten, alleen of in kleine groepjes. Dit allemaal om de bewustwording te vergroten, energievoller en met meer zelfvertrouwen het leven in te duiken.
Dolphinflow richt zicht niet alleen op het denken, maar vooral ook op het ervaren, voelen, beleven. De combinatie van kennis (hoofd) en lichamelijke en emotionele intelligentie. Op die manier kan iedereen zelf ervaren wat wel en niet bij hen past en wat hun waarheid is.
Volgend jaar willen we ook weer trainingen gaan aanbieden in het buitenland: ’Een reis naar je hart’.
Dat is een volle week vol mooie ontmoetingen en oefeningen, meditaties, maar ook ruimte voor eigen invulling. Dit allemaal op een prachtige locatie.
Coaching zijn één op één gesprekken of sessies. Tijdens coach gesprekken richten we ons geheel naar wat in de klant leeft op dat moment. De één heeft behoefte in begeleiding in een sollicitatie proces, de ander in relatie healing of dat ze zelf even niet weten hoe nu verder. Het kan van alles zijn. De klant voelt heel goed aan wie ze als coach willen hebben. Healing coaching is altijd een verrassing, dat wat de persoon het meest raakt op dat moment werk ik mee, dit kijken we aan op verschillende manieren, via reading, familie opstellingen, healing, vragen, bewegingen, dat wat nodig is biedt zich vanzelf aan. Voordeel dat ik als aura reader ook op een dieper niveau ken meekijken wat er nog meer speelt.
Heb je met het maken van Droomdiner een passie voor het schrijven gevonden of was het een eenmalige actie?
Droomdiner is zeker niet eenmalig. Deel twee zit ondertussen al in mijn hoofd. Ik ben al begonnen met het maken van tekeningen en een overzicht. De basis is inmiddels gelegd voor boek 2. Het wordt een vervolg van Droomdiner. Ook al eindigt Droomdiner in het verhaal op zich, de levens van de personen in het boek zijn nog niet geëindigd. Ik heb besloten er een vervolg aan te geven, niet alle personen komen er in terug, wel een aantal en er komen een aantal nieuwe personen bij. Ik wil het houden bij 10 of 12 personen. Deze keer gaan ze niet hun reizen beleven in een restaurant. Ik heb een groepsthema erbij gevonden. Nu is het vooral bedenken hoe ik mijn volgende verhaal ga beginnen.
Ik heb al de nodige materiaal klaarliggen, maar het zal nog even duren voor dat ze klaar zijn.
Tot slot, wat kunnen wij van jou in de toekomst nog meer verwachten, misschien nog een boek of andere interessante zaken?
Zoals ik al aangaf, zo wie zo nog een roman. Maar Dolphinflow eist ook mijn aandacht en daar leg ik ook mijn focus.
Dit jaar start Dolphinflow in maart met de Flow-in-Life jaartraining. Organiseren we de nodige workshops, zoals Familie Opstellingen, Chakra leer, Invloed van ons denken op onze cellen e.d.
Hopen we in het voorjaar een workshop van een week in Frankrijk te geven ‘ Reis naar je Hart’.
Mooie trainingen allemaal, gaan we met de deelnemers aan de slag met wat kennis en informatie, meditaties, visualisaties, oefeningen, bewegen, dans, opdrachten en spelen. De training bestaat niet alleen uit kennis opdoen, maar ook energie werk, beweging, beleven, ervaren, voelen, proeven, horen, ruiken… we nemen het heel breed en diep. Als het even kan huren ook gastdocenten in om op deze manier meer variatie aan te brengen in de training.
Mijn grootste wens is dat Droomdiner verfilmd gaat worden, dus wie weet openen daar nieuwe mogelijkheden voor me.
Kijk voor meer informatie over Monique Peperkamp op: http://www.dolphinflow.com/dolphinflow/Home.html
Facebook: Monique Peperkamp
Facebook: Droomdiner
Twitter: @moniquedolphin
