Na het verliezen van haar man en dochtertje bij een auto-ongeluk is Diana in een toestand van shock en lusteloosheid geraakt. Zo goed en zo kwaad als het kan probeert ze haar koffietentje ‘Gelukkige mensen…’ draaiende te houden samen met haar compagnon. Als het haar allemaal te veel wordt, besluit ze om naar Ierland te gaan om tot rust te komen. Hoewel ze zich zo veel mogelijk terugtrekt, dringen het leven en de liefde zich toch aan haar op.
Diane ligt een jaar lang op de bank of in bed en haar leven bestaat uit kettingroken en drinken. Haar beste vriend en compagnon Felix komt dagelijks langs en probeert er alles aan te doen om haar uit deze toestand van lethargie te halen.
Op een dag stelt hij voor dat ze samen op reis gaan, maar Diane raakt bij de gedachte alleen al in paniek. De reden dat ze alleen nog maar thuis zit, is omdat dit voor haar de enige manier is om zich dicht bij haar man en dochter te voelen. Toch dringt Felix aan en Diane beseft dat ze er niet onderuit komt. Maar ze wil niet met Felix op reis, daarom besluit ze haar man zijn oude droom achterna te gaan: naar Ierland vertrekken. Ze pakt de atlas, prikt met haar ogen dicht een bestemming en het wordt een klein gehucht in Ierland.
Als ze aankomt in Ierland valt haar meteen op hoe vriendelijk de mensen zijn. In Parijs is ze dat helemaal niet gewend en ze moet dan ook wennen aan de betrokkenheid die de bewoners tonen. Op haar buurman na. Edward is een stugge vent, bedreigt haar en is ronduit onbeschoft, iets wat bij Diane het bloed onder haar nagels vandaan haalt.
In eerste instantie zit ze nog veel thuis, zichzelf opsluitend, tot de zus van Edward in haar leven verschijnt en Edward zonder commentaar zijn hond bij haar dumpt. Langzaam komt ze uit haar depressie vandaan en durft gaandeweg weer van kleine dingen te genieten. En dan ineens, als een donderslag bij heldere hemel, dringt de liefde zich weer aan op. Vol angst gaat ze erin mee, tot ze een fatale ontdekking doet.
Gelukkige mensen lezen en drinken koffie is een ontroerend en prachtig verhaal over wat rouw met een mens kan doen. Diane haar gevoelens en de fases die bij de rouw horen worden op beeldende en indringende wijze beschreven waardoor je regelmatig een traantje wegpinkt. Ook hoe ze langzaam weer durft te leven is iets wat je als lezer met bewondering bekijkt en wat ook de nodige emoties oproept. Wat vooral opvalt is dat de emoties geen moment over de top zijn, juist omdat ze de gebeurtenissen elkaar in balans afwisselen.
Het is geen wonder dat deze roman in Frankrijk een bestseller is, dit boek mag niet ongelezen blijven.
Uitgever: Mistral
Prijs: 16,95
