De broers Josh en Aaron verhuizen naar een raar huis. Het is niet alleen raar aan de buitenkant, maar ook aan de binnenkant. De vloeren in het huis zijn niet recht maar een tikje schuin. En dat is nog niet het enige. Op de muren, trapleuningen en het grootste deel van de vloer stonden raadsels in de vorm van woorden, getallen, grafieken en schetsen. Met hun buurmeisje Lola, wat in het groene huis op de hoek woonde, ontdekken ze samen dat het hele huis bol staat van de geheimen. Op een van hun speurtochten door het huis vinden ze naast pratende ratten en het vreemd mysterieus poeder ook een schriftje van F.T. Hinkel, de briljante maar krankzinnig geworden uitvinder die het huis heeft gebouwd. Er blijkt een donker geheim te zijn dat vreselijke gevolgen kan hebben voor de hele familie. Kunnen de jongens en Lola de vreemde raadsels van het huis oplossen en een ramp voorkomen voordat het echt te laat is?
Het verhaal begint bij het bezichtigen van “Huis Hinkel” samen met mevrouw Fleming, de makelaar. Een ouderwetse villa met een grote veranda, in een nette buurt, maar de villa is geen standaard bouw. De vader van Josh en Aaron werkt in een museum en hun moeder werkt parttime op de administratie op school. Ze konden dit net betalen. Twee weken later verruilde ze hun benauwde flatje voor het huis.
Aan de overkant woont “de prater”, een man die aan een stuk door verhalen over de oorlog vertelt, zonder te stoppen. Links van “Huis Hinkel” staat een onbewoond huis, twee voordeuren, twee brievenbussen, appartement boven en woning beneden. Aan de andere kant woont een oude man met een paarse deur, die niet zo van herrie makende spelende kinderen houdt. En op de hoek, in het groene huis, woont Lola met haar moeder en stiefvader.
Eigenlijk is het nieuwe huis niet leeg, er woont nog een familie, ratten, de familie Rattus genaamd familie Daga. Het zijn geen gewone ratten maar pratende ratten, maar daar kwamen ze later pas achter. Toen Josh, Aaron en zijn vader de berging inspecteerde, beet een babyratje (Jimmy) zijn vader en in paniek liet hij hem vallen en stapte erop. Jimmy was dood. John Daga, de papa Rattus, was heel boos en al vrij snel die avond hadden ze geen stroom meer in huis. Het briefje met erop: “Dit is je straf” bij de meterkast zei genoeg. Na een hoop doorgeknaagde kabels besloot de vader met John Daga te gaan praten. John vond dat de vader en zijn familie moest vertrekken. Na wat gekissebis en een financiële tegemoetkoming (de bijzondere muntenverzameling van de familie Daga) kwamen ze overeen dat de vader voor de rattenfamilie het huis ernaast zou kopen. Zo hadden ze ook geen last meer van de rattenpoep. Familie Daga ging naar de bovenwoning en de onderwoning werd verhuurd aan een oude vismaat (John Natalie) van opa.
Josh kreeg de mazelen en omdat zijn moeder als enige de mazelen had gehad moest de rest van de familie uit gaan logeren om niet besmet te raken. Al snel sloeg de verveling toe en richtte Josh zich tot het gekras op de muren. Toen hij eens beter keek zag het er veel minder geschift uit dan dat hij de hele tijd dacht. De diagrammen waren zorgvuldig getekend, de cirkels waren volmaakt rond en de getallen / tekst stonden keurig netjes onder elkaar. Op zolder kwam hij na lang speuren (de wijzers van de klok diende als pijlen die richting aan gaven) een stoffig metalen kistje tegen.
In het bovenste laatje zat een heel klein sleuteltje en een envelop. Het sleuteltje was te klein voor het slot, op welke manier hij het ook probeerde, het ging maar niet open. Dan maar de envelop openen. De tekst WAARSCHUWING GROEIPOEDER! zei genoeg, dat was dus om het sleuteltje groter te laten worden. Omdat het groeipoeder op alles werkte moest het zo ver mogelijk van mensen en dieren gehouden worden. Er was maar één mogelijkheid om het uit te testen, de natuur in met hun vader! Kamperen in het bos en als hun vader dan sliep konden ze het groeipoeder proberen op het kleine sleuteltje. Het was inderdaad groeipoeder, want het sleuteltje werd groter. Maar er kwam ook poeder op het mos op de grond en dat groeide als een gek. Aaron en zijn inmiddels wakker geworden vader stikte bijna, maar Josh wist ze te bevrijden. Maar nu moesten Josh en Aaron wel alles aan hun vader opbiechten.
Josh ging samen met Aaron en Lola naar John Daga Rattus voor het kistje, ze moesten weten wat erin zat. John Daga had het kistje al eens eerder opengemaakt en zei dat er niet veel bijzonders in zat. Toch maakte hij het kistje met zijn pootjes open, er zat een foto in van een hele mooie vrouw en een dun schriftje. Het schriftje bleek het dagboek te zijn van F.T Hinkel. Er stond in dat zijn linkerbeen zevenenhalve centimeter korter was dan zijn rechterbeen. Dat verklaarde dus de schuine vloeren.
Maar ook hoe zijn samenwerking was ontstaan met zijn magere Zweedse vriend Hanson. Ze werden beroemd door hun ophaalbrug en kwamen zo met beroemdheden in contact. Zo ook met filmster Mary. Beide werden verliefd op haar en zij ook op hun. Om de vriendschap tussen Hanson en Hinkel niet kapot te maken vertrok Mary en gaf zij hun een geschenk en hoopte dat hun vriendschap behouden bleef. Stukken rond het verhaal waren of niet leesbaar of opgegeten door familie Rattus, maar als laatste stond dat het lichaam in de kruipruimte begraven lag. Omdat niemand hier heen durft laten ze de kruipruimte voor wat het is.
Zelfs in huis blijven durven ze niet meer zo en dus zitten ze veel buiten in de tuin. Daar vindt Josh onder de takken van de wilg een dichtgebonden zak, zo groot als een voetbal. Was het het hoofd van het lijk wat in de kruipruimte lag of een homp goud? Het bleek een hoofd van een heel beroemd beeld te zijn genaamd Pandora en kwam uit de 15e eeuw. Eerst waren ze in een hoera stemming omdat het museum heel blij was met de vondst. Maar toen de krant er ook achter komt dat iemand van het museum de vondst had gedaan vonden ze dat wel heel verdacht en toevallig. Meneer Stevens, de directeur van het museum, had gezegd dat het museum geen schandaal kon gebruiken, en daarom dus Josh zijn vader moest ontslaan. Wat inhield dat ze het huis niet meer konden betalen en dat ze weer terug naar een flat moesten. Maar Josh wil helemaal niet verhuizen….
Kunnen Josh, Aaron en Lola misschien iets van de raadsels in en rond het huis oplossen en zo voorkomen dat ze helemaal niet hoeven te verhuizen voordat het te laat is…
Puur de kaft trok al de aandacht zonder dat ik iets van het verhaal afwist. Het is een super leuk en spannend verhaal. Met een klein beetje fantasie, loop je gewoon achter Josh en Aaron mee het huis in. Ik denk dat een tekening van wat er op de muren staat, als plaatje in het boek erbij, het boek nog leuker zou maken. Er zitten hele leuke en grappige dingen in. Bijvoorbeeld: de zolder als de helemaal-bovenkamer noemen, of pijlen in de zin van kloktijden, zoals half 6 is naar beneden, dat is heerlijke kinderlogica . En ik zal niet teveel verklappen maar de dimmer in het huis, die het huis onzichtbaar kan maken, dat is geweldig bedacht. Het is misschien alleen niet zo verstandig om als voorleesboek te gebruiken voor het slapen gaan. Niet omdat het eng is, maar omdat de kinderen dan willen dat de ouders het hele boek voorlezen omdat het zo leuk en spannend is. Echt een aanrader. En als zo’n huis in het echt te koop zou staan, zou ik het zo kopen.
Uitgeverij: Unieboek Uitgeverij het Spectrum
ISBN: 9789000344635
Aantal pagina’s: 176
Prijs: € 13,99
[bol_product_links block_id=”bol_568ffde9f1f5b_selected-products” products=”9200000045871877,9200000050067859″ name=”Het huis met de schuine vloeren, pratende ratten en raadsels op de muren – Tom Llewellyn” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]
