‘Nagel aan mijn doodskist. Nachtmerrie uit mijn verleden. Moordenaar van mijn familie… Maar waarom kan ik zijn kussen dan niet vergeten? Waarom kan ik niet slapen omdat ik elke keer tegen beter weten in hoop dat ik hem zal zien?’ Nastasya Crowe probeert haar leven weer op te pakken op River’s Edge, maar echt soepel gaat het niet. Ze kan niks goed doen, ze heeft het idee dat het toch allemaal maar zinloos is, dus waarom zou het überhaupt proberen? Het is niet dat ze de duistere erfenis van haar ouders kan ontlopen. Of wel? En zoenen met Reyn maakt het allemaal nog veel ingewikkelder! Nastasya gooit het roer radicaal om en verlaat River’s Edge, maar komt er al snel achter dat haar problemen daardoor alleen maar duisterder, gevaarlijker en vernietigender worden…
(LET OP! Deze recensie bevat spoilers over Onsterfelijke liefde deel 1).
Op River’s Edge gaat het helemaal fout. Tijdens een bezwering vliegen de boeken ineens door het lokaal, het avondeten blijkt vol maden te zitten en de enige vrienden die Nastasya heeft gemaakt – overigens met moeite, ze heeft namelijk een enorm vertrouwensprobleem, mensen doen je uiteindelijk immers toch altijd pijn – weet ze tegen zich in het harnas te jagen, te kwetsen en boos te maken. Voor Nastasya is dit al snel de druppel, ze heeft het idee dat ze iedereen in haar omgeving vergiftigd met de duisternis die als erfgoed in haar besloten ligt.
Tijdens haar vlucht rent ze tegen haar vroegere beste vriend op, die haar weer in de armen sluit en meeneemt naar haar oude leventje vol drank, verkeerd eten en vooral feesten.
In het begin geniet Nastasya zichtbaar. Ze koopt dure merkkleding, verft haar haren roze en giet zichzelf weer elke avond als vanouds vol drank, waardoor ze de volgende dag nauwelijks uit bed kan komen door de immense kater. Toch begint er al snel iets aan haar te knagen. Haar beste vriend doet joviaal, maar er zijn momenten dat hij ineens vreemde buien krijgt waardoor Nastasya aan hem begint te twijfelen. Zijn de visioenen die ze over hem had op River’s Edge werkelijkheid? Ze probeert deze gedachten zoveel mogelijk weg te stoppen tot er zich een aantal gevaarlijke en vreemde gebeurtenissen voordoen en ze niet meer om het inzicht heen kan. Haar beste vriend is bezig met duistere praktijken en het is nog maar de vraag of ze hem op tijd kan redden en zo ook het gevaar voor zichzelf weet af te wenden.
Dit tweede deel van de Onsterfelijke liefde reeks is met dezelfde vaart, humor en onverwachte wendingen geschreven als het eerste deel. Nastasya is nog steeds heerlijk sarcastisch, vol zelfspot, maar ze is ook duidelijk veranderd in positieve zin. Ondanks haar twijfels over zichzelf, heeft ze nieuwe inzichten opgedaan en zie je haar groei als persoon. Hierdoor krijgt het verhaal nog meer diepgang en kijk je als het ware mee met haar en hoe zij alles beleeft.
De duisternis valt is met geen enkele andere YA te vergelijken en de karakters hebben allemaal verschrikkelijke dingen gedaan. Toch is dat geen enkel probleem; door de wijze waarop ze zijn neergezet kost het je als lezer geen enkele moeite om je met ze te identificeren en ervoor te zorgen dat je meteen met ze meeleeft. Heb je zin in een goed geschreven, spannend, meedogenloos en humoristisch verhaal vol liefde, intriges en vriendschap, dan zou ik snel naar de winkel rennen.
Uitgever: Boekerij
Prijs: 17,95
