‘Als ik in de spiegel kijk, zie ik een vrouw van bijna vijftig die behoefte heeft aan rust. Rust in lichaam en geest. Om dat te bereiken, wordt het tijd om mijn levensverhaal te vertellen.’ Met deze woorden opent Maruscha Koster haar biografie waarin ze een bespiegeling geeft op haar levensloop, het thema ziekte, haar innerlijke strijd en de normen en waarden die voor haar belangrijk zijn. Maar om zichzelf echt in de spiegel aan te kunnen kijken, onthult ze haar zoon en levenspartner in dit boek het geheim waarmee ze niet langer wenst te leven. Een eerlijk en moedig verslag over het omgaan met tal van herkenbare levensthema’s waarmee Maruscha hoopt ook anderen te kunnen inspireren.
In Spiegelbeeld vertel eens even… rekent Maruscha af met haar verleden. Maruscha begint haar verhaal met het onthullen van een geheim wat ze jaren verborgen hield voor haar omgeving om vervolgens haar levensverhaal te vertellen. Dit begint bij een jeugd waarin ze enerzijds kan bouwen op haar opa en oma, maar anderzijds veel onveiligheid doordat haar moeder een bloeding in haar hersenstam krijgt. Wanneer haar moeder in een rolstoel terecht komt wordt de last op de schouders van de dan tien jarige Maruscha wel heel zwaar. Wanneer Maruscha vijftien is overlijdt haar opa vlak voor examens en wordt het contact met oma nog hechter. Op haar negentiende ontvlucht Maruscha het ouderlijk huis om te trouwen. Het huwelijk brengt haar echter niet het geluk dat ze ervan verwacht als ze erachter komt dat haar toenmalige echtgenoot vreemd gaat. Ook haar oma komt te overlijden, iets wat Maruscha diep raakt. Hoewel Maruscha graag moeder wil worden, ze is gek op kinderen, twijfelt ze door haar onstabiele huwelijk. Op haar vierendertigste beslist het lot anders en Maruscha krijgt een gezonde zoon. Daarnaast wordt de ziekte van Parkinson bij haar geconstateerd. Ze krijgt een beter contact met haar moeder, des te harder komt haar overlijden bij Maruscha aan. Na drieëntwintig jaar komt er een einde aan het huwelijk en Maruscha probeert haar leven, samen met haar zoon, ondanks de nodige tegenslagen weer op te pakken. In de loop van de tijd krijgt ze een nieuwe vriend. Haar ziekte kan Maruscha niet verborgen houden, maar ze probeert dat wel zo veel mogelijk, met alle gevolgen van dien.
Op een eerlijke wijze verteld ze over haar moeilijke jeugd, de bijzondere band met haar moeder en oma en hoe haar leven is verlopen. Rode draad in het verhaal is hoe Maruscha zich steeds opzij lijkt te zetten voor anderen. Als kind draait alles om haar moeder, later om de goedkeuring van haar ouders. In haar huwelijk cijfert ze zichzelf compleet weg en zelfs wanneer de ziekte Parkinson bij haar wordt geconstateerd probeert ze dit te verdoezelen. Bang om zichzelf te zijn en bang om niet geaccepteerd te worden. De nieuwe man in haar leven verteld ze ‘slechts’ MS te hebben om zo haar ongecontroleerde spierbewegingen en vermoeidheid te verklaren. Na al die jaren van zich verschuilen is Maruscha er klaar mee; ze gaat voor de spiegel staan en vraagt zichzelf oprecht af wie ze nu eigenlijk is.
Dat zorgt voor een rauw, maar eerlijk verhaal waarin Maruscha eindelijk zichzelf kan laten zien. Een bijzonder verhaal om te lezen. Bijzonder omdat je leest wat Maruscha allemaal heeft meegemaakt en zich toch staande wist te houden, maar ook bijzonder omdat het je aanzet tot nadenken. Want je mag inderdaad best je zwakte tonen. Met Spiegelbeeld vertel eens even… heeft Maruscha laten zien dat je dan juist sterk bent.
Uitgeverij: aquaZZ
ISBN: 9789491897153
69 pagina’s
Prijs: € 14,95
