Lucy Wakefield, een gewone Amerikaanse vrouw, steelt op een dag een baby’tje uit een winkelwagen in de Ikea en voedt het op als haar eigen kind. Meer dan twintig jaar lang heeft niemand iets in de gaten. Wanneer dochter Mia, nu volwassen, eindelijk de waarheid over haar afkomst ontdekt, besluit ze nooit meer tegen Lucy te spreken en op zoek te gaan naar haar biologische ouders. De emotionele reünie veroorzaakt onvoorziene schokgolven.
Lang heeft Lucy gehunkerd naar een kind, maar het mocht niet zo zijn. Het heeft haar zelfs haar huwelijk gekost. Jaren later loopt ze in de Ikea. In een van de totaal verlaten gangen staat een winkelwagentje met daarin een meisje van vier maanden oud. De moeder is nergens te zien en Lucy merkt dat het meisje, slecht gekleed in een rompertje, het in de airco koel gehouden Ikea koud begint te krijgen. Lucy besluit het meisje mee naar buiten te nemen, de warmte in. Bij de kassa gaat het alarm af en even schrikt Lucy, maar een vriendelijke medewerker wijst haar op het speeltje dat haar ‘dochtertje’ vast heeft. Lucy loopt naar buiten met de baby, maar kan niet zomaar op de stoep blijven staan, dus gaat ze naar haar auto. Daar wordt ze aangesproken en ze besluit naar huis te rijden uiteindelijk.
Thuis heeft Lucy een complete babykamer en uitzet en ze leeft in een roes. Wanneer ze ’s avonds het nieuws kijkt ziet ze dat er een baby is gestolen bij Ikea. Ze laten zelfs een foto zien van de baby. De foto is al wat ouder en Lucy constateert dat de foto weinig lijkt op de baby die ze in haar handen heeft. Daarnaast komt dan pas het besef dat ze baby heeft gestolen. Wat nu gedaan? De baby terug brengen of een ander plan. Ze besluit tot het laatste. Ze neemt vrij van haar werk en laat mensen uit haar omgeving weten dat ze kilometers verderop een baby kan adopteren. Na een tijdje is Lucy voor de buitenwereld de moeder van Mia. Maar Mia groeit op, wordt ouder en komt achter het levensgrote geheim van haar ‘moeder’. Ze zoekt alles tot op de bodem uit en keert zelfs teug naar haar biologische moeder en gezin.
Ze is van mij is een werkelijk een prachtig verhaal. Een verhaal wat uit diverse oogpunten wordt verteld. Het meeste vanuit het oogpunt van Lucy en moeder Marilyn, maar ook de vader van de gestolen baby, het kindermeisje en andere belangrijke personen laten hun stukje kijk op de zaak zien. Hierdoor is het boek compleet, je beleefd het verhaal vanuit alle kanten. Bijzonder is dat je zelfs sympathie op kunt brengen voor Lucy, ze is helemaal geen persoon wat doelbewust een baby wil ontvoeren, het loopt zo, ze komt er als het ware in terecht. Ook Marilyn is te begrijpen, haar schuld gevoelens en haar boosheid naar Lucy toe. Mooi is dat het verhaal echt af is doordat de waarheid aan het licht komt, maar hier ook nog een stukje aan vast zit. Er wordt verteld hoe Mia kennismaakt met haar verloren gezin, hoe ze bij zichzelf te rade gaat wat Lucy’s rol is geweest en hoe ze hier voor zich zelf uit zal moeten komen. Een heerlijk dik boek met een prachtig, emotioneel verhaal.
Uitgeverij: The House of Books
ISBN: 978 90 443 5001 2
352 pagina’s
Prijs: € 19,99
Is dit boek ergens te koop ?
Vreemd genoeg staat hij overal op niet leverbaar.
Voor de recensie is toen ter tijd een manuscript toegestuurd.
We zullen de uitgeverij eens benaderen… wordt vervolgd 😉
Ondertussen nog niets gevonden. Zou ik het manuscript mogen overnemen ? Ik wil het zo graag lezen 🙁
Begrijpelijk, zelf zou ik ook graag een boekexemplaar willen. Van de uitgeverij hebben we helaas geen reactie gehad, maar ik ga het nogmaals proberen. Het manuscript is helaas niet over te nemen, zie mijn reactie hieronder bij Elsie 😉
Hai, ooit nog iets gehoord ? Zou ik anders een kopie van het mauscript mogen, ik zoek al zo lang
Elise
Nee, niets meer gehoord van de uitgever. Het boek staat bij Bol op Niet leverbaar.
Een kopie kunnen we helaas niet aan beginnen daar het boek 352 pagina’s dik, ik denk ook niet dat de uitgever dat kan waarderen.