Era Richmen is het pseudoniem waaronder Eric Bakker zijn nieuwste thriller De Paarse Engel schreef. Daarvoor schreef hij met een coauteur de drie thrillers Het Dubai Ultimatum, Het Slater Delict en De Saraceense Samenzwering. De Paarse Engel schreef hij alleen en als we de auteur ernaar vragen wordt aan een volgende thriller al gewerkt, eveneens met zijn hoofdpersonage Jim Matteos. Wat beweegt Eric tot het schrijven van thrillers, hoe gaat hij te werk en wat hoopt hij zijn lezers mee te geven? Tijd om deze bijzondere auteur eens wat vragen voor te leggen.
Wie is Eric Bakker, de auteur achter het pseudoniem Era Richmen en het boek De Paarse Engel?
Naast mijn werk als zelfstandig ondernemer ben ik (en voel ik me vooral) schrijver. Het schrijven begon circa dertien jaar geleden. Mijn 1e thriller (Het Dubai Ultimatum) verscheen in 2011, gevolgd door Het Slater Delict (2014) en De Saraceense Samenzwering (2019). Deze drie boeken heb ik samen met een coauteur geschreven. Na De Saraceense Samenzwering hebben we in goed overleg besloten ieder ons eigen (schrijf)weg te gaan. Ik blijf gebruik maken van de naam Era Richmen, omdat een aantal personages (waaronder de hoofdpersoon) in De Paarse Engel hetzelfde is als in De Saraceense Samenzwering.
Waar haalde je de inspiratie vandaan om De Paarse Engel te schrijven?
Na De Saraceense Samenzwering was ik, zogezegd, nog niet klaar met het hoofdpersonage, Jim Matteos. Ik voelde dat de zaken waar hij in zijn verleden mee worstelde nog een uitlaatklep moesten hebben. De drugsverslaving van zijn jongere broer, Stan, een aspect dat in De Saraceense Samenzwering wordt aangehaald, vormde de inspiratie voor het verhaal van De Paarse Engel. Drugs verwoest onnoemlijk veel levens. Drugsproducenten/handelaren spelen daar vanzelfsprekend een grote rol in. Toch wilde ik de drugscrimineel in mijn boek (Jorge Herreira) en vooral zijn handelwijze vanuit een ander perspectief neerzetten dan puur vanuit de optiek van een drugshandelaar die daaraan geld wil verdienen.
Wat hoop je dat lezers uit jouw boek zullen halen, is er bijvoorbeeld een achterliggende gedachte of is het gewoon een ontspannen thriller?
Ik hoop zeker dat lezers iets uit mijn boek halen. Dat kunnen meerdere facetten zijn, omdat ik, vooral via de personages, heb geprobeerd om een aantal vraagstukken en/of thema’s neer te zetten waar de personages mee worstelen. Overall geldt in ieder geval de strijd die Jim Matteos voert tegen de in zijn ogen steeds verhardende en individualistisch wordende wereld, die meer en meer gebaseerd lijkt op zelfgerichtheid.
Had je voordat je begon aan deze vierde thriller al een duidelijke opzet in je hoofd of is het verhaal gaandeweg ontstaan?
De verhaallijn(en) heb ik vooraf zeker en vrij gedetailleerd uitgewerkt. Voor mij is dat een fijne werkmethode. In dit geval was het ook nodig, omdat ik gebruik maak van meerdere verhaallijnen die moeten samenkomen. Met het uitschrijven van de verhaallijnen behoud ik voor mezelf het overzicht. Voor de personages heb ik dezelfde methode gehanteerd. Vooral bij de terugkerende personages uit De Saraceense Samenzwering hielp dit om hun ontwikkeling gestalte te geven. Desondanks was zeker niet alles van tevoren dichtgetimmerd en heb ik gaandeweg het schrijven nog zaken aangepast en toegevoegd.
De eerdere thrillers schreef je samen met een coauteur, waarom schreef je dit vierde deel alleen ondanks dat het met name door dezelfde personages een als een volgend deel kan worden beschouwd?
Onze ambities op het schrijfvlak liepen meer en meer uiteen. Ik wilde, juist omdat schrijven een passie is geworden, er nog meer tijd aan besteden dan mijn coauteur. Daarnaast wilde hij ook iets anders schrijven dan thrillers, daar waar ik nog ideeën had om Jim Matteos te laten terugkeren. Voorts leek het me leuk om ook korte, spannende verhalen te schrijven en dat is lastig om samen te doen. Kortom, er ontstond een mismatch in onze ambities, waarop we in goed overleg hebben besloten ons eigen weg te gaan.
Je hebt boeken met een coauteur geschreven en nu een boek alleen. Waar gaat jouw voorkeur naar uit; samen aan een boek werken of toch liever alleen?
Nu ik een tijdje alleen bezig ben, merk ik dat het plezierig is om je eigen structuur in het schrijven te kunnen hanteren. Ook kan ik het tempo dat ik nastreef er mooi inhouden 😊. Liever alleen dus…
Kies je voor een volgend boek ook voor een thriller of zou je je dan liever aan een ander genre wagen?
Het volgende boek wordt weer een thriller. Sterker nog, het wordt er weer één in de Jim Matteos reeks. De verhaallijn heb ik al uitgewerkt en de titel staat ook vast. Maar ik sluit niet uit dat ik nog een keer een uitstapje maak naar een ander genre.
Waar kies je zelf voor als je een boek leest, ga je dan ook voor een thriller of juist voor heel iets anders?
Bijna al mijn beschikbare tijd besteed ik aan schrijven. Daardoor kom ik niet veel aan lezen toe. Als ik, meestal tijdens een vakantie, een boek lees is dat veelal een thriller. Sporadisch lees ik een roman, dat dan wel een spannend tintje moet hebben. Overigens, nu ik zelf schrijf, vind ik het lastig om een boek “neutraal” te lezen. Ik let de hele tijd op de techniek van schrijven, opbouw, perspectief etc. en dat bevordert het makkelijk weglezen niet echt.
Je schrijversroyalty’s gaan voor 100% naar het goede doel. Welke goede doelen heb je hiervoor gekozen en waarom juist deze?
Dream4Kids en AYA (Adolescents & Young Adults) “Jong & Kanker” Foundation. Bij de keuze voor Dream4Kids ligt er een parallel met mijn boek. De antagonist vertoont gedrag dat voortvloeit uit een trauma dat hij in zijn jeugd heeft opgelopen. Er is nooit iemand in zijn omgeving geweest die hem heeft geholpen dat trauma te verwerken. Dream4Kids organiseert op individuele basis een Droomdag voor een kind dat een trauma heeft meegemaakt. Hiermee geven ze het kind het gevoel dat zij ook belangrijk zijn, zodat ze weer geloven in de toekomst.
Aan de keuze voor AYA, die jongeren ondersteunt gedurende het proces van kanker zodat ze hun autonomie en kracht kunnen herwinnen, ligt een persoonlijk aspect ten grondslag. Ik heb heel lang geroepen dat ik ooit nog eens een boek wilde gaan schrijven, maar heb de koe pas bij de horens gevat op het moment dat twee mensen in mijn directe omgeving werden geconfronteerd met kanker. Voor mij een duidelijke boodschap dat je het najagen van je dromen niet moet uitstellen. Iets dat AYA’s, denk ik, zeker zullen onderschrijven.
Tot slot, wat kunnen wij van jou in de toekomst nog verwachten?
Allereerst dus nog een “vervolg” op De Paarse Engel. Daarnaast loop ik met een verhaal in mijn hoofd rond voor een psychologische thriller en heb ik de ambitie om een roman te schrijven waarin luchtigheid en diepgang elkaar moeten afwisselen.
Op het vlak van de korte verhalen zal in november 2022 mijn bijdrage aan de verhalenbundel “Black-out” verschijnen. Deze bundel wordt jaarlijks door uitgever LetterRijn uitgegeven. In eerdere edities verschenen daarin mijn verhalen “Memento Mori” (Blind Vertrouwen, 2020) en “Octavarium” (Onder Druk, 2021).
Kijk voor meer informatie over Era Richmen op:
Website: www.erarichmen.nl
LinkedIn: linkedin.com/in/ericbakkermbaricsrvgme
Instagram: era_richmen
Facebook: eric.bakker.37
Twitter: @Eric_EraRichmen
