Maïti Goldman trok na haar studie naar Frankrijk om daar jaren als journaliste te werken. Nu, in de herfst van haar leven, neemt het schrijven nog altijd een grote plek in haar leven in. Inmiddels heeft ze diverse boeken op haar naam staan, zowel in Frankrijk, Nederland als Amerika. Haar nieuwste werk heet “Merci Blaise!”, een bundel met prachtige verhalen. Laten we eens wat beter kennismaken met deze bijzondere vrouw.
Wie is Maïti Goldman, de schrijfster achter “Merci Blaise!”?
Ik ben een doorsnee vrouw, echtgenote en moeder die het voorrecht heeft van het leven te kunnen genieten. Mijn eerste baan, in de grootste boekhandel van Amsterdam heeft zeker een invloed gehad op mijn beeld voor alles wat boeken betreft. Mijn levenservaring, ik ben nu 76, deed de rest. En ik kan nu tijd maken voor wat ik graag doe : schrijven. Nog steeds is bij elk proefexemplaar van een van mijn boeken de emotie even groot.
Je hebt jaren gewerkt als journalist, hoe ben je er toe gekomen om boeken te gaan schrijven?
Als je er eenmaal aan gewend bent te schrijven, dan houdt dat niet op na het professionele leven. Het is altijd al een behoefte geweest om wat mij overkwam op te schrijven. Gelukkige en minder gelukkige evenementen.
Werd je al schrijvend een bepaalde richting in geduwd of had je voordat je begon al een duidelijke opzet in je hoofd?
Nee, niet echt. Sommige verhalen gaan over gebeurtenissen die ik beleefd heb of waar ik van gehoord heb, maar lang niet allemaal. Wel speelt de vrouw een grote rol in mijn verhalen want ik heb een grote bewondering voor de “vrouw van alle dagen”. Een van mijn verhalenbundels heet dan ook “Femme, femme, femme…”, misschien de volgende voor een Nederlandse vertaling.
Je nieuwste boek “Merci Blaise!” bevat verschillende mooie verhalen, zijn deze gebaseerd op de werkelijkheid of zijn ze fictief?
Behalve het verhaal “De den met de twee spitsen”, dat zich gedurende de tweede wereldoorlog afspeelt in ons tegenwoordige huis, zijn alle verhalen fictief. Alhoewel ze allemaal over een “scheiding” gaan is er geen verband tussen de personen. In het laatste verhaal speel ik met de zeven hoofdzonden, dat maakt het verhaal meer grappig dan verdrietig.
Heb je al reacties gehad op “Merci Blaise!”?
Heel positieve reacties! Zoals een lezeres die me meteen de volgende dag, na de bundel gelezen te hebben, haar emoties wilde laten kennen. Zowel via Facebook als via mijn website krijg ik veel reacties, daarom wilde ik beslist deze bundel dan ook in het Nederlands laten vertalen.
“Merci Blaise!” is een bundel met verhalen die uit het leven zijn gegrepen, is er nog een ander genre waar jij je als auteur ook wel eens aan zou willen wagen en waarom?
Ik kan moeilijk afstand doen van wat mij bezig houdt, en dat is vaak terug te vinden in mijn verhalen. Ik werk nu aan een manuscript dat ook weer half fictief, half werkelijkheid is.
Waar kies je voor als lezer zijnde, ga je dan ook voor een verhalenbundel of kies je dan juist voor iets uit een ander genre?
Als lezer heb ik geen preferenties. Ik ben nu eenmaal een boekenwurm en verslind er zo’n drie á vier per maand. Ik lees net zo goed in het Frans, Nederlands als in het Engels. Novels, romans, verhalenbundels… Ik heb geen voorkeur. Zelfs een goede thriller komt af en toe aan de beurt.
Je vorige boek, Een liefde leeftijdloos, is naast in Nederland ook in Amerika uitgebracht. Kun je hier ons wat meer over vertellen?
Alhoewel het niet het eerste verhaal was dat ik schreef, is het wel het eerst uitgegeven boek. Het was een soort drang dit verhaal in het spotlicht te zetten. Het is dan ook een succes in Frankrijk, wat me er toe dreef het in het Nederlands te vertalen. De uitgever kwam met het voorstel voor Amerika, en zo’n gelegenheid laat je niet voorbij gaan. Mijn zoon, die in Amerika woont, heeft het boek vertaald en houdt zich nog bezig met het promoten er van. Je moet wel iemand ter plekke hebben om er naar om te kunnen kijken.
Zijn jouw dagen enkel gevuld met boeken en schrijven of heb je daarnaast andere bezigheden?
Boeken en schrijven nemen een heel grote plaats in ons dagelijkse leven. Tevens het organiseren van signeer-sessie’s bij grote boekenwinkels of op boeken Salons. Ik was al meerdere keren op de boekenbeurs in Parijs en Brussel, maar ik ga ook graag naar kleinere Salons waar het contact met de lezer makkelijker gaat. Mijn man vergezelt me altijd, we reizen dus vrij veel door Frankrijk, maar gaan ook regelmatig naar de kinderen in de States. En gewoon een paar dagen heerlijk niets doen thuis is iets waar ik nog steeds van kan genieten.
Tot slot, wat kunnen wij van jou in de toekomst nog meer verwachten, wellicht een volgend boek?
Als mijn verhalenbundel in de smaak valt zal ik er zeker serieus over denken een andere verhalenbundel ook te vertalen in het Nederlands. Maar sowieso werk ik door aan het huidige manuscript. Ik hoop dat in 2015 nog af te hebben.
Kijk voor meer informatie over Maïti Goldman op: http://maiti.goldman.monsite-orange.fr
