In 1991 maakte Margriet Verbeek een stripboekje, ze schreef de (tot nu toe) driedelige Troostlelie-serie en tekende zelf de covers hiervan. Daarnaast speelt ze klassiek gitaar en werkt ze als componist en compositielerares. Tijd om eens nader kennis te maken met deze creatieve duizendpoot.
Wie is Margriet Verbeek, de schrijfster achter deel 1 van de Troostlelie-serie, De geheimzinnige jas?
Ik ben geboren in 1957 in Leiderdorp. Op het Brabants Conservatorium studeerde ik klassiek gitaar en daarna heb ik compositieles bij Jan van Dijk gevolgd. Met veel plezier werk ik nu als componist en compositielerares, daarnaast is schrijven en tekenen een grote passie.
Hoe ben je er toe gekomen om boeken te gaan schrijven?
Ik vertelde al graag spannende verhalen aan andere kinderen toen ik zelf een kind was. Zodra ik groot genoeg was om ze op te schrijven, probeerde ik dat. Voor mijn gevoel heb ik altijd geschreven. Maar toen ik een studierichting moest kiezen, koos ik toch voor muziek en ging naar het conservatorium. Natuurlijk bleef ik ook schrijven, al bleef het niet meer dan een hobby.
Een paar jaar geleden besloot ik nu toch eens echt te proberen een verhaal wat zorgvuldiger uit te werken en het te laten publiceren.
Werd je al schrijvend een bepaalde richting in geduwd of had je voordat je begon al een duidelijke opzet in je hoofd?
Twee gebeurtenissen leidden tot het begin van de Troostlelieserie:
Een keer zat ik in een restaurant en zag een ruziënd stel tegenover me zitten, met naast zich een slapende baby in een buggy en een kleine jongen die zich zó krampachtig en angstig ‘goed’ probeerde te gedragen, dat het me duidelijk was dat hij dacht schuld te hebben aan de ruzie van zijn ouders. Ook viel me op dat de ouders gebak aten en de kinderen er niets van kregen.
Wat een vreselijke mensen!, dacht ik. Kon die kleine jongen daar maar weg, maar hoe zou dat ooit mogelijk zijn…?
Het tweede voorval: ik kocht een nieuwe jas waarvan de zakken me niet bevielen. Zorgvuldig naaide ik er een paar andere zakken in, en maakte ook een verborgen zak in het rugpand. Terwijl ik hiermee bezig was fantaseerde ik: stel je voor dat je zo’n jas koopt in een tweedehands winkel en later pas die verborgen zak in het rugpand ontdekt… Stel je voor dat je daar dan iets geheimzinnigs in vindt…
Toen ik besloot deze twee voorvallen als start van mijn boek te nemen, wist ik al meteen in grote lijnen hoe het verhaal moest gaan lopen, maar tijdens het schrijven leek elke persoon een eigen leven gaan leiden en deden ze niet altijd wat ik wilde. Ik besloot ze daarin te volgen en ontdekte later pas dat het uiteindelijke verhaal helemaal niet echt afweek van mijn eerste idee. Alleen de weg ernaartoe was anders. Spannender en verrassender. Het was een leuke manier van schrijven omdat het daardoor ook voor mijzelf spannend was en ik zelf tot het eind toe nieuwsgierig bleef.
De geheimzinnige jas is het eerste deel uit de Troostlelie-serie, wist je van begin af aan dat je een serie zou gaan schrijven of is dit gaandeweg zo gelopen?
Nee, ik wist niet dat ik een serie zou gaan schrijven. De eerste drie delen waren in eerste instantie bedoeld als één boek. Ik had het geluk een paar vriendinnen te hebben die het boek wilden proeflezen. Sommige van hen vonden het verhaal in die eerste versie te ingewikkeld. Zo kwam ik erop het in delen te delen. Dit bleek een succes, op deze manier blijft het verhaal veel overzichtelijker.
Kun je ons alvast iets vertellen over de andere boeken uit de serie, gaat het verhaal bijvoorbeeld verder of zijn alle delen los van elkaar te lezen?
Deel een, twee en drie beschrijven het grote avontuur van Larix en Gijs. In deel vier begint een ander avontuur. Het speelt zich af in dezelfde parallelwereld, maar, hoewel Larix en Gijs er ook veel in aanwezig zijn, zijn er ook nieuwe personages en komen sommige personen uit de voorgaande delen hier wat sterker naar voren en gaan een belangrijker rol spelen.
Heb je al reacties gehad op dit eerste deel van de Troostlelie-serie?
Ja. Natuurlijk meteen in het begin al van mijn proeflezers, maar later ook van mensen die het boek hebben gekocht.
Sommige reacties zijn tegenstrijdig. Zo hoorde ik iemand zeggen dat het niet geschikt voor kinderen is omdat het te eng is (vooral deel 3), terwijl iemand anders het juist heel geschikt voor 12-jarigen vond.
Mijn proeflezers kregen het boek niet in z’n geheel, ik stuurde hen steeds een paar hoofdstukken tegelijk. Grappig voor mij was hun reactie toen ik hen het hoofdstuk over de ontvoering van Gijs toestuurde. De een na de ander mailde me ontzet, geschokt en zelfs boos dat ik zoiets had laten gebeuren. Ze leken zó oprecht bezorgd om Gijs. Prachtig vond ik dat! Het deed me goed dat geen van hen het had zien aankomen.
Er komt één verrader voor in het verhaal (ik vertel niet wie). Geen van mijn proeflezers had van tevoren door wie dat was. Ook daar was ik blij mee.
De reacties die ik het meest gekregen heb zijn: spannend, origineel, ingewikkeld, en vrijwel iedereen lijkt dol op de kleine Gijs te zijn. Van de andere hoofdpersoon, Larix, dacht men dat ik in haar mezelf beschreef. Waarschijnlijk omdat Larix, net als ik, klassiek gitaar speelt. Toch ben ik het niet echt. Ik zie haar meer als iemand die familie van mij zou kunnen zijn. Een nichtje misschien? Iemand van wie ik dan zeker zou zeggen: sjonge zeg, je kunt wel zien dat het familie is!
De Troostlelie-serie zijn fantasy en Young Adult boeken, is er nog een ander genre waar jij je als auteur ook wel eens aan zou willen wagen en waarom?
Ik heb de boeken met zoveel plezier geschreven dat ik hier voorlopig zeker bij wil blijven.
In 1991 maakte ik het humoristische stripverhaal Het meisje met Migraine, ter ere van het vijfjarig jubileum van de Nederlandse Vereniging van Migrainepatiënten. Dit boekje is inmiddels niet meer verkrijgbaar. Hoewel ik nog geen vaste plannen in die richting heb, lijkt het me wel erg leuk om ooit nog eens een stripverhaal te maken.
Waar kies je voor als lezer zijnde, ga je dan ook voor fantasy en Young Adult of kies je dan juist voor iets uit een ander genre?
Ik houd er inderdaad van zelf ook Fantasy/Young Adult te lezen. Ik denk dan aan de Hongerspelen-serie, van Suzanne Collins, de Stravaganza-serie, van Mary Hoffman, De torens van februari, van Tonke Dragt. Of De gevleugelde kat, van Isabel Hoving, Een scheur in de ruimte, van Madeleine l’Engle, of Het Gouden Kompas, van Philip Pullman.
Daarnaast lees ik graag oude boeken, zoals De Kleine Johannes, van Frederik van Eeden, alle boeken van Jules Verne, en de boeken over Arendsoog van P. Nowee. En ik houd van gedichten, bijvoorbeeld die van Frederik van Eeden, Ida Gerhardt of Jean-Pierre Rawie. Ook lees ik graag detectives, vooral die van Ruth Rendell.
Ik lees veel en kan dus nog een hele poos doorgaan, maar ik vrees dat de lijst al wat lang is zo…
Ben je naast het schrijven nog actief met andere bezigheden en kun je ons hierover iets vertellen?
Na klassiek gitaar heb ik compositie gestudeerd. Ik geef nu compositieles en componeer zelf ook.
Dit jaar ben ik vooral bezig geweest met een compositie over de kernramp in Fukushima, deze ging begin november in première tijdens de Gogyoshi Art Project-expositie in Grou (Friesland).
Naast muziek en schrijven teken ik ook graag, bij voorkeur met kleurpotlood. Ik heb o.a. zelf de kaften van de Troostlelieserie getekend.
Tot slot, wat kunnen wij van jou in de toekomst nog meer verwachten?
Ik ben op dit moment bezig met deel vier van de Troostlelieserie. Deze gaat zeker nog gevolgd worden door een deel vijf (daar is al een deel van klaar). Misschien wordt deel vijf het slot van de serie, misschien ook komt er nog een zesde deel achteraan.
Ik heb al een heel mooi idee voor een ander verhaal na de Troostlelieserie (ook fantasy), maar ik houd dat nog liever voor me… In elk geval blijf ik doorgaan met schrijven.
Kijk voor meer informatie over Margriet Verbeek en haar werk op:
http://www.margrietverbeek.nl
http://www.troostlelie.nl
https://www.facebook.com/TroostlelieMuziek
