Auteur Guido Kees is iemand die het anders aanpakt dan de gemiddelde auteur. Hij schreef het prachtige, spannende verhaal Het potlood en bracht deze eerst uit in Amerika. Nu is Nederland aan de beurt om te gaan genieten van dit bijzondere fantasie verhaal. Natuurlijk wilde we graag meer weten over deze veelzijdige auteur en legde hem enkele vragen voor.
Wie is Guido Kees, de schrijver achter Het potlood?
Guido Kees is zelfs voor mij af en toe een raadsel. Hij zoekt het avontuur niet op, maar het avontuur lijkt hem regelmatig te vinden. Van topsporter tot levensgenieter, van motorrijder tot boekenwurm, van boekhouder tot schrijver, je kan hem gewoon niet in een vakje thuisbrengen. Getrouwd met de grote liefde van zijn leven wil hij niet alleen over dingen dromen, maar wil hij ook dromen waarmaken.
Hoe ben je er toe gekomen om boeken te gaan schrijven. Heeft dat altijd al in je gezeten of is dat iets wat later in je leven naar boven kwam?
Schrijven heeft inderdaad altijd in me gezeten. Als piepjong gastje zat ik al twee keer per week in de bib om zoveel mogelijk te lezen. Misschien was dat de bron van mijn schrijflust en waren al die boeken de brandstof voor mijn fantasie. Pas na een ingrijpende gebeurtenis in ons leven, enkele jaren geleden, besefte ik dat niets vanzelfsprekend is. Dat je zelf je leven in handen moet nemen en vooral de dingen die je graag doet moet koesteren. Vanaf toen ben ik pas echt met mijn schrijven naar buiten gekomen.
Had je voordat je begon al een duidelijke opzet in je hoofd of is Het potlood gaandeweg tijdens het schrijven ontstaan?
Toen ik aan ‘Het Potlood’ begon te schrijven kon ik mezelf haast niet volgen om de woorden te typen. Het verhaal zat niet alleen van het begin tot het einde in mijn hoofd, maar het is alsof ik beschrijf wat ik zie, alsof ik heel ‘Het Potlood’ als een soort mentale film zag. Ik kijk rond in het verhaal en beschrijf. Met heel veel plezier trouwens. Ik ken de personages door en door, zodat ik soms zelf verbaasd ben over de dialogen die tussen hen ontstaan. Maar toen ik eraan begon kende ik zowel de eerste zin als de laatste zin.
Waarom heb je juist voor een spannend jeugdverhaal gekozen, schrijf je bijvoorbeeld liever voor kinderen dan volwassenen?
Ik zie ‘Het Potlood’ niet als een echt jeugdverhaal, of alleen maar een verhaal voor de jeugd, omdat het eigenlijk door iedereen gelezen kan worden. De hoofdpersonages zijn per toeval jonge mensen omdat het potlood uit het verhaal nu eenmaal door een jongere is gevonden. Als ik schrijf heb ik niet dadelijk een doelgroep in gedachten maar ‘een lezer’. En die lezer zal met zijn ervaring een eigen beleving van het verhaal maken, vanuit het oogpunt van zijn of haar leeftijd. Kortom, ik schrijf gewoon verschrikkelijk graag, voor iedereen.
Misschien is het wel zo dat als je echt voor jongeren schrijft, dat je dan je fantasie nog meer kan laten gaan omdat zij helemaal open staan voor de allergekste avonturen.
Het potlood werd eerder in Amerika al uitgegeven als The pencil, nu is het inmiddels ook in Nederland uitgegeven. Kun je ons iets vertellen over hoe dat komt, je boek eerst in Amerika en dan pas in Nederland?
Toen we besloten om echt voor onze dromen te gaan, was mijn eerste droom een echt boek uitgeven. Dat werd ‘Geen spoor van Kevin’. De commentaren waren echt wel lovend en het leek logisch om een volgend boek ook gewoon hier uit te brengen. Maar dromen mogen gek zijn, daarom zijn het ook dromen. Toen mijn volgend boek klaar was, wilden we echt eens heel gek doen. Een eerste boek was hier al uit, waarom dan niet eens proberen in Amerika? Zelfs als iedereen zegt dat dat bijna onmogelijk is? Het leek niet alleen een uitdaging, maar ook een avontuur en dus gingen we ervoor. Met als heerlijk gevolg dat ‘The Pencil’ in Amerika verscheen. Een bewijs dat je moet geloven in sommige dingen en er gewoon voor moet gaan.
Heb je al reacties gehad Het potlood, zowel op de Amerikaanse als de Nederlandse versie?
De Amerikaanse versie is eerder uit dan de Nederlandse. Als de Nederlandse versie dezelfde commentaren gaat krijgen als de Amerikaanse versie ben ik een gelukkige schrijver. De reactie die we het meest tegenkomen is het feit dat men het boek gewoon in één ruk wil uitlezen. Ik hoor dat het verrassend is, spannend en dat de beschrijvingen de lezer echt helemaal kan meekrijgen.
Sommigen vragen hoe ik op zo’n verhaal kom, maar dat zit gewoon in mijn hoofd. En dan komt de dag dat het er gewoon uit wil.
Het potlood is een spannend jeugdboek, ook je eerste boek – Geen spoor van Kevin- is geschreven voor de jeugd, is er nog een ander genre waar jij je als auteur ook wel eens aan zou willen wagen en waarom?
Ik wil doodgraag, en eerlijk gezegd ben ik er al mee begonnen, een verhaal schrijven waar ik me helemaal kan laten gaan. Ik hou van de confrontatie van doodgewone mensen en gebeurtenissen die in een gewone wereld eigenlijk niet voorkomen. Of waarvan je hoopt dat ze niet gebeuren. Er mag wat horror bij, een verzameling creaturen die je niet wil tegenkomen, een spanning tussen de hoofdpersonages gekruid met een snuifje erotiek, een behoorlijke portie gevaar en een verband dat pas in de laatste hoofdstukken duidelijk zal worden.
Waar kies je voor als lezer zijnde, heb je bijvoorbeeld een favoriet genre?
Buiten telefoonboeken lees ik zowat alles maar mijn voorkeur gaat uit naar fantasy. Dean Koontz, Stephen King. Ik mag echter absoluut Roal Dahl of Thom Sharpe niet vergeten die me met hun absurde humor absoluut kunnen bekoren. En nu ik er over nadenk, Ik hou ook van reisverhalen zoals ‘Solo’.
Ben je naast het schrijven nog actief met andere bezigheden en kun je ons hierover iets vertellen?
Ik ben een aantal andere ‘projecten’ aan het voorbereiden, maar de rode draad blijft het schrijven. Verder staat er iets op stapel waar ik eigenlijk nog niks over mag vertellen, maar dat binnenkort hopelijk wel zal uitkomen…
Tot slot, wat kunnen wij van jou in de toekomst nog meer verwachten, wellicht een volgend boek?
Een volgend boek komt er gegarandeerd aan! Zorg dat je alvast uitgeslapen bent want mijn uitdaging is om je met dit boek gewoon de hele nacht door wakker te houden…
Kijk voor meer informatie over Guido Kees op www.guidokees.be
