Er was een discussie gaande op Instagram over het verschil tussen twee termen, black lives matter en all lives matter. Niet iedereen begrijpt het verschil. In de situatie dat zich nu afspeelt in de USA gaat het juist om black lives matter. Want hoe vaak lees je er niet over dat weer een zwarte persoon is doodgeschoten, mishandeld enz… Daarnaast gelooft de politie blijkbaar sneller een blanke dan een zwarte, dat is witte privilege. Daarom gaat in deze situatie het niet om all lives matter. En natuurlijk, alle leven is even belangrijk. Maar kijk even naar de situatie en pas het dan aan.
Dan vraag ik mij af, in hoeverre speelt zo’n soort situatie zich hier af. Pakt de politie gekleurde mensen sneller op, of lijkt dat zo omdat dat vaker in het nieuws komt. Alleen heb ik het idee dat de politie hier toch probeert zoveel mogelijk neutraal te zijn en te blijven en in Amerika laat de politie naar mijn belevenis zich teveel leiden door hun vooroordeel, nog soms teveel is blijven hangen in de het koloniale tijdperk.
Natuurlijk hebben wij allemaal vooroordelen, ongeacht wat voor werk je doet, het is er. Wij zijn allemaal opgegroeid met een gekleurd bril. Alleen is de vraag wat en hoe ga je daar mee om? Sta je open en ben je bereid om een ander bril op te zetten? Of houd je halsstarrig vast aan een bepaalde bril dus vooroordeel?
Ik heb altijd geprobeerd om open te staan voor iedereen ongeacht zijn/haar achtergrond en dergelijke. Natuurlijk heb ik een gekleurde bril op, maar ik probeer wel te veranderen. Ik heb vrienden die gelovig zijn en ik respecteer dat. Wij praten er open over. Niet om elkaar te overtuigen maar gewoon om erover praten. Van mijn kant meer, waarom, hoe, wat…
Ik heb vrijwilligerswerk gedaan voor Taalhuis en kwam daardoor in aanraking met immigranten, gastarbeiders en vluchtelingen. Door met hun over diverse dingen te praten is mijn blik verruimd, is mijn bril minder gekleurd. Natuurlijk ontken ik niet, mijn bril zal altijd gekleurd blijven. Alleen je kunt een minder gekleurde bril dragen. Ik zal altijd bepaalde vooroordelen hebben, wie niet. De vraag is, hoe ga je daarmee om? Ik heb niet altijd gelijk, ik heb het niet altijd fout. Alleen bij mijn beste vriend heb ik wel altijd gelijk, maar daar kan ik niets aan doen.
Op school heb ik te maken met de kinderen met verschillende achtergronden en het is belangrijk om een open houding te laten zien. Vragen stellen over hun culturele achtergrond. Ik had met een jongetje uit mijn groepje een gesprekje terwijl wij aan het wachten waren tot hij werd opgehaald. Hij had met het Suikerfeest een cadeau gekregen. Ik vroeg of hij met de Kerst ook cadeautjes kreeg. Nee, daar doen wij niet aan. En volgens hem is het Suikerfeest gewoon leuker dan Kerst. Tja, dat kan. Voor de Christen is Kerst een bijzonder iets en voor de Islamieten is het Suikerfeest een bijzonder iets.
Door de jaren heen heb ik altijd geprobeerd mezelf open te stellen en interesse te hebben voor anderen. Het hoeft niet te betekenen dat ik het met alles eens ben of alles begrijpt. Maar je kunt wel daardoor je bril anders kleuren. Wil ik politiek correct zijn, nee natuurlijk niet. Ik ben simpelweg geen voorstander van haat op basis van iemands huidskleur, geloof, traditie en cultuur.
