Op 1 november was ik met een soort van een leesuitdaging begonnen op Instagram. ‘Journey through War and Peace’ werd door iemand georganiseerd. Het boek War and Peace van Tolstoj heb ik al een tijd in mijn kast staan, maar nooit uitgelezen. Nu dacht ik, dat is een mooie gelegenheid om het eindelijk uit te lezen omdat je het samen met velen doen. Dus elkaar erin kan steunen.
Met volle enthousiasme begon ik aan het boek. In de hoop dat ik het dit keer wel uit zal lezen. Maar helaas heb ik
afgelopen weekend toch besloten om het boek opzij te leggen. Het is een complex boek, met veel personages. Daarnaast is het in het Engels. Beide op zich geen probleem, maar niet als mijn hoofd tegelijk vol en leeg aan voelt. Dit boek vraagt om veel focus en ik wil die focus aan het boek geven die het boek verdient.
Maar nu is die focus er niet. Ik merk dat ik nog steeds zoekende ben naar werk/privé balans, verder ook nog zoekende wat mijn taken zijn of kunnen worden. Verder heb ik ook twee werkgroepen waar ik in zit. De ene werkgroep vraagt momenteel niet heel veel van mij. Bij de andere werkgroep ben ik bezig met twee onderdelen. Daarnaast wil ik ook met twee collega’s kijken naar het hoe en wat betreffende een vak en de slechthorendheid. Ik heb het idee dat mijn collega’s wat meer bewuster worden wat betreft slechthorendheid. Zo heb ik uitleg over het taalbeleid gehad en ergens stond, de horenden gebruiken het liefst NmG en de doven NGT. Maar waar staan de slechthorende? Weer een soort van bewijs dat slechthorenden nog over het hoofd worden gezien. Ik wil slechthorendheid toch echt in beeld brengen. Dat is voor mij een mooie uitdaging. Alleen hoe doe ik dat… daar wil ik over nadenken en praten.
Daarnaast heb ik nog steeds problemen met mijn oren wat ook energie vraagt. Ik ben bij de KNO geweest maar helaas was ik toch iets te laat gestopt met de oordruppels waardoor het leek dat het meeviel. Wel heb ik een bloedonderzoek gehad om te kijken of ik ergens allergisch voor ben. Ik wacht nog op de uitslag. Ondertussen zijn mijn oorstukjes wat aangepast en opnieuw gelakt. Want ik ben allergisch voor acrylaat en dat is waar oorstukjes van gemaakt zijn. Maar door een laagje lak erom heen, had ik er nooit problemen mee. Nu is het mogelijk dat ik daar toch last van heb en daardoor steeds een terugkerend pijn heb die als een ontsteking aanvoelt. Ik zou afgelopen donderdag gebeld worden. Ik had die dag een studiedag en liep de hele middag met mijn telefoon rond. Maar ik werd pas drie dagen later gebeld dan de afgesproken tijd en toen zat ik in de auto. De enige met wie ik bel in de auto zijn mijn ouders en dan alleen als ik vast sta in de file. Verder neem ik niet op en al helemaal niet als het van het ziekenhuis is. Dan wil ik goed en gefocust luisteren en dat gaat niet als ik achter het stuur zit.
Dus kortom, toch niet echt een goed moment om met zo’n boek te beginnen. Dus ben ik overgestapt naar een ander boek en dat had ik redelijk snel uit. Nu heb ik het volgende boek alweer klaar liggen. Mogelijk dat ik de komende tijd vooral Nederlandse boeken ga lezen.
