De laatste tijd begon ik er soms tegen op te zien om weer een column te schrijven. Vooral omdat ik soms niet wist hoeveel tijd het zal vragen. Want de ene keer ben ik snel klaar en de andere keer ben ik er meer tijd aan kwijt. En op dit moment heb ik er meer behoefte aan om mijn tijd aan andere dingen te besteden. Ik wil daarom op dit moment dingen doen waar ik zin in heb en eigenlijk even niet aan bepaalde verplichtingen te moeten voldoen. Natuurlijk moet ik wel enkele dingen doen, maar wat ik vooral wil, is dingen willen doen en niet moeten doen.
Columns schrijven wordt nu teveel moeten in plaats van willen. Ik merk dat ik naast mijn werk gewoon dingen wil doen en niet moet doen. En dat is opladen door meer te lezen, maar ook het tekenen weer oppakken en dergelijke. Ik ben zo iemand die veel van zichzelf moet doen en ik wil juist meer naar willen en niet moeten.
Ik geef nu even de laatste updates en dan stop ik voor nu. Misschien dat ik in de toekomst het weer ga oppakken, dank je Nancy dat je die deur open laat. Maar ook bedankt dat je mij die ruimte hebt gegeven om bijna 9 jaar lang de columns te mogen schrijven voor de Bangersisters.
Het oorstukjesdrama is nog niet helemaal voorbij, wel heb ik het idee dat ik niet allergisch ben voor deze oorstukjes. Alleen zitten ze nog niet helemaal lekker. Ik heb nog wat last van drukpunten. Dus er moet nog flink aan geslepen worden, wil het goed zitten.
Met het werk gaat het prima, met de natuurlijke ups en downs die erbij horen. Maar de afgelopen twee weken heb ik gemerkt wat een fijn team ik heb. Er is altijd wel iemand waar ik even op terug kan vallen, om advies kan vragen of een luisterende oor. Erg fijn, ik heb er nog steeds geen spijt van dat ik daar ben gaan werken!
Mijn gezondheid blijft ook met ups en downs gaan, maar dat is al zo vanaf mijn 28ste dus ik weet het niet beter. Het is alleen nog steeds zoekende naar een balans. Wel heb ik het idee dat het er steeds meer balans komt nu ik steeds meer mijn weg vind op het werk. Ik begin ook steeds meer mezelf te accepteren zoals ik ben en ik tevreden mag zijn met wie ik ben.
Wat vooral ook helpt is dat ik eindelijk na jaren krap financieel zitten er weer iets meer ruimte komt. Dat ik me niet meer schuldig hoef te voelen als ik het geld ergens aan uitgeeft dat niet altijd noodzakelijk is. Maar het is fijn om dat te kunnen, wel verander ik er niet veel aan mijn uitgaven omdat ik vooral weer een buffer wil opbouwen.
Wil je weten hoe het met mij verder gaat dan kun je mij op Instagram volgen, @plien75. En wie weet kom ik hier weer terug op de Bangersisters. Nancy, nogmaals, bedankt! En jullie lezers wil ik ook bedanken!
