Laatst heb ik op Netflix naar een natuurfilm gekeken, Growing Up Wild. Ik vind het heerlijk om af en toe gewoon naar natuurfilms of documentaires te kijken. Ik heb ook een box DVD’s van WWF/BBC Earth. Ik kan daar echt van genieten, ook al gaat het er soms heel bloederig aan toe. Maar ja, als ik het vergelijk met horror dan is dit toch minder bloederig.
Alleen kan ik soms ook wel met natte ogen zitten kijken en dat was dit keer ook weer. Zo’n arm makaak aapje, zo alleen, zo’n zielig hoopje! Dan denk ik, waarom zijn die makaken zo hard? Waarom nemen ze zo kleintje niet onder hun hoede? Tegelijkertijd is ook weer een feit, dieren hebben gevoelens. Dat uiten ze in geluid en houding net zoals wij op onze manier doen. Ik begrijp niet waarom er mensen zijn die denken dat ze geen gevoel hebben. Die hebben ze wel. Mogelijk dat de dieren hetzelfde over ons denken alleen staan ze er niet veel bij stil omdat praktisch alle dieren in het nu leven, leven om te overleven.
En elke keer denk ik, oké, ik ga niet meer kijken. Serieus, ik word er zo verdrietig van maar blijkbaar is mijn korte termijn geheugen heel erg kort, want voor ik het weet kijk ik weer naar zo’n natuurprogramma. En weer dat ritueel, ik ga niet meer kijken. Elke keer is het weer raak.
Wat betreft dieren ben ik ook bevooroordeeld. Als een cheeta jacht maakt op een antilope dan zit ik op het puntje van mijn stoel en hoop ik dat de cheeta er in slaagt de antilope te vangen. Tegelijkertijd hoop ik dat de antilope er in slaagt om te ontsnappen. Maar als een krokodil op jacht gaat, dan denk ik, ik hoop dat hij/zij er niet in slaagt. Ik juich dan als dat beest er niet in geslaagd is. Ik weet het… ik heb toch mijn voorkeuren voor bepaalde dieren. En sorry, een krokodil valt daar toch niet echt onder, net als haaien. Gelukkig voor hen zijn er genoeg mensen die deze dieren prachtig vinden en voor ze opkomen!
Ik vind het ook altijd leerzaam om te kijken en bewonder ze om hun slimheid, geraffineerdheid, paringsdansen (die zijn soms zo komisch) en overlevingsdrang. Elk dier is uniek en een onderdeel van de natuur. Ik heb WNF lang gesteund maar helaas door mijn hele krappe budget is dat al tijdje niet meer mogelijk. Ik heb toen via WNF een dier symbolisch geadopteerd en voor drie vrienden ook als verjaardagscadeau gegeven.
Ik zag dat Netflix nog meer mooie natuurfilms heeft, dus daar ga ik lekker voor zitten en er van genieten.
