Zo Sinterklaas is weer terug naar Spanje, vermoedelijk is hij er al. Rust is weer wedergekeerd, hoop ik.
Wat een drukte in drie-vier weken tijd. Het is best veel voor de kinderen en sommige werden ook wat emotioneler dan gewoonlijk. Bijvoorbeeld toen wij naar het Huis van Sinterklaas gingen, kreeg één kindje buikpijn van de spanning en werd erg emotioneel. Het kind heeft ook licht autisme dus het werd gewoon teveel. Wij hebben samen achter de groep gelopen en over andere dingen gesproken, daardoor kon het kind tot rust komen en genieten.
Het Huis van Sinterklaas was in Museum Gouda. Wat hebben ze het leuk gedaan. Kinderen kregen een opdracht om pepernootmachine te maken. Want er kwam namelijk alleen maar kaas uit! Schokkend! Die meneer die onze gids was, deed het erg leuk met de kinderen. Ze hebben er van genoten.
Verder allerlei dingen knutselen dat met Sinterklaas te maken had. Ook extra werkjes die de kinderen konden doen, hadden met Sinterklaas te maken. Kortom alles draaide om Sinterklaas. Natuurlijk werden er ook schoenen gezet. En Rommelpiet is ook nog eens langs geweest, ik heb er van genoten om lekker even rommel te maken. Maar ik kon geen grote rommel maken want de kinderen hadden gym de volgende dag dus weinig tijd om op te ruimen. Maar het was leuk om te doen
Op Sinterklaasdag zelf liep de dag natuurlijk anders. Sinterklaas kwam aan om 9 uur op een tractor. Daarna proberen met de kinderen de gewone les te doen tot Sinterklaas bij ons in de klas kwam. Elke keer als Sinterklaas er voorbij kwam, riep er weer eentje, Sinterklaas komt! O nee, toch niet! Dus tja, erg gefocust waren ze niet, maar wij waren onverbiddelijk, doorwerken! Nope… we hadden natuurlijk onze lessen wat aangepast.
Toen kwam Sinterklaas, tja… dat was toch wel even spannend. Ieder kind kwam naar voren en over elk kind werd er iets leuks verteld. Dat was genieten en voor de ouders heb ik foto’s gemaakt. Daarna kregen ze cadeautjes. Oeps… wij hebben maar één meisje in de klas en die vond het niet zo’n leuk cadeautje. Tja… uiteindelijk haar blij gemaakt met nog een stukje speculaas.
Aan het eind van de schooldag raakte één kindje even van slag. De stomme rits wilde niet meewerken en het kind wilde naar huis! Traantjes kwamen van moeheid. Uiteindelijk samen opgelost en kon het kind met een lach weg.
Wij gingen alles meteen opruimen, alles wat met Sinterklaas te maken opruimen. Alleen nu bedenk ik mij, volgens mij zijn de handafdrukken nog in het lokaal. Hopelijk haalt mijn collega dat maandag nog weg en anders maak ik het dinsdag nog even schoon.
Toen ik thuis was, dacht ik, hè hè, dat is ook weer voorbij. Ik ben het helemaal niet gewend, Sinterklaas vieren met kinderen, want in mijn familie lopen er geen kleine kinderen rond. Tegelijkertijd was het ook wel leuk om er in mee te gaan met de kinderen. Gewoon lekker samen ervan genieten.
Nu op naar de Kerst.
