Zoals jullie weten loop ik stage op een school voor speciaal onderwijs, kinderen met taalontwikkelingsstoornis (TOS). Door mijn stage ben ik tot het besef gekomen dat ik ook TOS heb, net als vele andere doven en slechthorenden. Alleen het verschil is, het is een secundaire problematiek. Bij de kinderen waar ik nu mee werk is het een primaire problematiek.
Deel van de taal gaat op het gehoor, zoals lidwoorden en zinsopbouw. Juist door mijn gehoorprobleem hoor ik gewoon niet hoe het moet. Soms laat ik een lidwoord weg, soms gebruik ik een verkeerd lidwoord of lopen mijn zinnen een beetje anders. Alleen kunnen vele doven en slechthorenden zich wel goed uitdrukken ondanks dat de taal misschien niet altijd even correct is.
Bij de kinderen waarvan TOS het primaire probleem is, gaat iets in hun hersenen op het gebied van taal/spraak/begrip mis. Er zijn verschillende gradaties van. Het doel van de school is dat alle kinderen uiteindelijk mee kunnen doen op een school voor regulier onderwijs, met andere woorden, dat ze door kunnen stromen naar het regulier onderwijs. Helaas geldt dat niet voor iedereen. Bij sommige kinderen is de stoornis in hun hersenen te groot waardoor ze altijd moeite met taal zullen hebben. Daardoor hebben ze een probleem om zich goed kunnen uitdrukken, wat ze bedoelen of begrijpen.
Ik heb een kerstdiner gehad bij mijn oom en tante met mijn ouders, mijn zus en haar vriend. Natuurlijk kwam mijn studie ter sprake en op welke school ik stage loop. Ik legde uit over de kinderen waar ik mee werk, namelijk dat ze allemaal TOS hebben. Ik vertelde mijn oom wat TOS is en dat er verschillende gradaties in zit. Ook vertelde ik hem dat ik ook problemen heb met taal door het gehoor. Hij kon er niet over uit dat ik gewoon niet wist welk lidwoord vóór een bepaald woord moet. Enkele regels weet ik maar dat zijn er maar paar. Er zijn gewoonweg geen echte regels voor, je weet het gewoon blijkbaar.
Toen besefte ik dat het echt moeilijk is om uit te leggen dat ik het gewoon echt niet weet. Net zoals de mensen die TOS hebben. Een leerling van groep 3 vertelde dat de letters in zijn hoofd door elkaar gaan waardoor het kind hakken lastig vindt. Hak ik het woord dan kan het kind wel goed plakken.
Het is gewoon een lastig iets om te begrijpen en uit te leggen. Mijn probleem is gewoon door het gehoor, ik hoor het simpelweg niet hoe het klinkt en moet. Dat verandert niet. Wel merk ik dat ik nu veel verslagen moet schrijven dat ik wat minder fouten maak. Maar het is en blijft een probleem!
