Zwaar zit ik na te denken, waar ga ik vandaag over schrijven. Gisteravond in bed bedacht ik een onderwerp en had al een conceptje in mijn hoofd uitgeschreven. Maar, ik weet niet meer wat het onderwerp ook al weer was. Dus zit ik zwaar na te denken.
Volgende week is het herfstvakantie, heerlijk! Dan ga ik lekker even een aantal dagen de hort op. Ik heb daar wel zin in. Wel merk ik dat ik ook zoiets heb als: “Heb ik dan wel gelegenheden om tot rust te kunnen komen?” Geheid, want ik ga met iemand die ik al jaren ken en dat het eigenlijk een soort feestje is. Want we zijn namelijk 30 jaar bevriend.
Verder gaat alles gewoon z’n gangetje. Ik voel mijn lijf wel, maar ergens vind ik het acceptabel want ik geniet van mijn werk. En ook de wetenschap dat je om de zoveel weken vrij hebt. Dat is anders dan wanneer ik in de zorg of op kantoor werk. Dan zijn er minder gelegenheden om fysiek rust te vinden. Daarnaast zijn de dinsdagen aan de ene kant wel een redelijk rustige dag, want de groep heeft dan 2x Nederlands Gebarentaal, oftewel NGT. En ook gym. Dus heb ik veel momenten om even wat andere dingen te doen en rust te nemen.
Vandaag helemaal, want ik heb pleinwacht en na mijn werk van half 4 tot 5 uur cursus Teach. Dat gaat over een bepaald manier van lesgeven, als ik het goed heb. Alle nieuwe medewerkers moeten dat doen. En die cursus is verspreid over 5 keren. Dus het wordt een lange dag. Op woensdag ga ik er naar streven om ervoor te zorgen dat ik kwart over 2 weg kan.
Het lekkere van de vrijdagen is dat ik geen lunch mee hoef te nemen. De groep heeft dan kookles en wij koken altijd voor de lunch. Dat is wel heerlijk. Na de kerst gaat dat veranderen naar 3 keer koken en dan 2 keer handvaardigheid, dan weer 3 keer koken, enz. Want ook is het belangrijk om ervoor te zorgen dat het niet ten koste gaat van andere lessen, zoals lezen, rekenen, taal enz…, gaan we het dan om en om doen. Ze koken trouwens 3 keer hetzelfde. Bij eerste keer nemen we alles samen door en doen we samen. Bij de tweede keer moeten ze wat meer zelf doen en bij de derde keer is het een toets. Bij handvaardigheid moeten we kijken hoe wij dat gaan doen. Maar daar kunnen we nog rustig over nadenken.
Ik moet zeggen dat het leuk is om met een praktijkgroep te werken. Je moet je iets meer met andere dingen bezig houden dan in een gewone klas. Kijken of er toch nog een groei mogelijk is, waar liggen hun talenten, wat kunnen ze en dergelijke. Ze zitten met een reden in een praktijkgroep. Voor mij is dat een mooi leerproces om te leren anders te kijken. De kinderen uit beide praktijkgroepen zijn erg lief.
Kortom, ik geniet van de kinderen.
