Laatste tijd lees ik steeds vaker in mails en op internet dat bedrijven tegenwoordig veel sneller jij/je gebruiken. Ergens vind ik dat toch klantonvriendelijk. Het wordt al te snel amicaal. Ik ben opgevoed met u totdat ze mij toestemming geven om over te kunnen gaan op jij/je. Ik vind dat niet meer dan normaal en is ook een vorm van respect tonen aan een ander.
Ik zat net te kijken naar clipje van zorgverzekeraar en ook werd ik meteen aangesproken als jij/je. En ik merkte dat ik dat eigenlijk niet echt prettig vond. Net als bij de kassa wordt er tegenwoordig ook veelal jij/je gebruikt. Hebben die jongeren niet geleerd om mensen met u aan te spreken? Het is toch een bepaalde vorm van normen en waarde. Zelfs a.u.b. wordt nu afgekort in a.j.b., sorry hoor, moet dat nou echt!
Ergens vind ik dat een gemis in een vorm van respect. Vooral naar ouderen toe vind ik dat respectloos. Dat is net als op school. De docenten worden al sneller amicaal en laten de leerlingen hun bij de voornaam noemen. Natuurlijk is dat aan de docent om te bepalen. Zo ging dat op mijn school. Maar ik besef nu wel dat ik toch veel respect had voor een docent die erop stond dat ik hem meneer noemde en u tegen moest zeggen. Zo hanteerde hij een scheidingslijn, ik ben docent en niet je vriend. Ik hoef jou niet aardig te vinden of andersom. Maar hij was wel een van de beste docenten besef ik nu omdat ik door hem mijn Nederlands heel erg heb kunnen verbeteren. Natuurlijk blijf ik nog steeds problemen houden met bepaalde onderdelen.
Ligt het aan mij, ben ik misschien ondanks mijn 40 jaren ouderwets? Afgelopen week ook, ik stuurde naar iemand een mailtje en begon met geachte mevrouw… en haar antwoord begon met… Beste Paulien. Leuk en aardig om zo amicaal te beginnen maar toch ergens denk ik “begin dan met beste mevrouw”…. Dat klinkt al minder zakelijk dan geachte, maar ga niet meteen amicaal doen door mij bij mijn voornaam te noemen. Ik bepaal graag zelf hoe amicaal ik wil zijn naar een bedrijf toe!
Ik weet dat, toen ik nog werkte, ik samen met het team teksten door liep en de meningen waren verdeeld. Ik begrijp vanuit bedrijfsperspectief, ze moeten klanten binnenhalen. Maar ik zelf zou daar niet voor kiezen. Misschien omdat ik altijd met mensen heb gewerkt als bloemist in een winkel en later als activiteitenbegeleidster in verzorgingshuis. Dus altijd geleerd u te zeggen.
Ergens heb ik ook het idee dat je daardoor een bepaald signaal afgeeft aan de jongeren dat het goed is om tegen iedereen maar jij en je te zeggen. En dat de jongeren dus niet leren dat het gebruik van de u vorm, een vorm van respect en beleefdheid is. Zij leren nu om iedereen maar met jij en jou aan te spreken, maar ik hoef en wil niet met Jan en alleman bevriend te zijn. Als er een klik is en ik een vaste klant ben, dan is het acceptabel maar anders nee.
Dank u voor het lezen.
