Toen ik in Zeeland was en bij een vriendin logeerde, hebben we samen naar de animatiefilm Soul gekeken. Het was een indrukwekkende, grappige en mooie film. Veel mensen stellen een doel of meerdere doelen in hun leven. Alleen vergeten sommige mensen daarnaast ook om van het leven te genieten en er te zijn. Dat was waar het in de film om draaide.
Een man was zo gefocust om de beste pianospeler te zijn en in een band te kunnen komen. Hij was van middelbare leeftijd en een muziekleraar. Zijn hele leven draaide dus daarom… het bereiken van zijn droom en zijn doel. Alleen vergat hij van het leven te genieten. Dan komt er een twist in het verhaal… Verder ga ik er niet te veel over uitweiden, want dan verklap ik te veel.
Een doel hebben in je leven is nodig, want we willen ergens naar toe werken, iets in het vooruitzicht hebben. Zeker als je nog jong bent. Maar het mag niet zo zijn dat alles daar om draait. Dat je niet meer van de dingen om je heen geniet of alleen plichtmatig ‘geniet’ omdat het je dichter bij je doel brengt. Dat je geen oprechte interesse toont in je medemens.
Daarnaast ging de film ook over het vinden van een passie. Sommige hebben een duidelijke passie of talent dus is het vinden van een doel gemakkelijker. Maar ook hier geldt: geniet van het leven. Maar het is juist voor de degene die geen specifiek passie of doel hebben, ook belangrijk om te beseffen, dat hoeft niet altijd. Waarom moet je per se een passie of een bepaald talent hebben om succesvol te zijn. Want daar gaat het ook om. Wie bepaald wanneer iemand succesvol is?
Iedereen staat anders in het leven en leeft zijn eigen leven. Het is belangrijk dat je je niet meet aan de maatstaf van iemand anders . Want een ander is niet jij en leeft niet jouw leven. Het is logisch dat als je jong bent, je tegen iemand op wil zien. Maar de jongeren vergeten dan vaak dat ze ook zichzelf mogen zijn en succesvol kunnen zijn op hun manier.
Dat is net als de zogenoemde laagopgeleiden… Ik heb zo’n hekel aan dat woord, want die mensen zijn niet laagopgeleid, ze zijn praktijkgericht opgeleid. Die mensen hebben we ook nodig. Maar op één of ander manier is het beeld van succesvol zijn veranderd naar ‘je bent pas succesvol als je HBO of universiteit doet’. Dat je dan pas meetelt. Maar juist de mensen die hoogopgeleid zijn, vinden vaak geen werk waar ze voor geleerd hebben en moeten dan toch wat anders doen. Mensen die praktijkgericht opgeleid zijn vinden vaak juist wel werk omdat er tekort is aan dat soort vakmensen. Daarnaast moet juist die groep mensen zich regelmatig laten bijscholen omdat de techniek blijft veranderen.
Wanneer ben je nou succesvol? Als je ervoor gaat en alles om je heen vergeet? Willen voldoen aan de maatschappelijk eisen? En als je een passie heb, mag je dan alles om je heen vergeten? Heb je talent, heiligt dan alle middelen je doel? Vaak vergeten wij dan onderweg naar ons doel te genieten van het leven. Dus geniet van het leven en bedenk, hoe zou je willen dat de mensen je herinneren?
