Op maandagochtend 11 februari 2013 maakte paus Benedictus bekend dat hij zijn ambt als paus zal neerleggen. Voordat ze hem, zoals bij zijn meeste voorgangers het geval was, na zijn laatste adem-tocht tussen zes plankjes naar zijn laatste rustplaats dragen.
Afgelopen donderdag, 28 februari 2013, was het dan zover.
Nu nog wachten op de witte rook.
Ik zal het niet meer meemaken dat ik paus m/v moet schrijven. Dat gaat vast nog eeuwen duren voordat de RK-kerk zover is. Dat gebeurt waarschijnlijk nooit. De paus wordt immers geacht de opvolger te zijn van Petrus, een man, en de plaatsvervanger van God op aarde. Naast zijn ambt als kerkvorst van de RK-kerk en plaatsbekleder van Jezus Christus beschikt een paus nog over een hele waslijst aan andere functies en titels. Even googlen als je die allemaal wilt weten.
Ik wil er zeker niet mee spotten maar ik hou wel van wat humor. Diezelfde dag, 11 februari, liep al vanaf één uur ’s middags in de carnavalsoptocht in mijn dorp “paus Benedictus” mee. Een Einzelgänger. Een lange pij, een emmertje water en een kwast in zijn handen, dat was het. Plus een bordje op zijn borst: “De laatste zegen van paus Benedictus”. Als vrolijke noot besprenkelde hij her en der de toeschouwers langs de route van de optocht. Over actueel nieuws gesproken, in een simpel dorp. Menig nieuwszender kan daar een puntje aan zuigen.
Maar wie wordt nou de nieuwe paus? Ik mag het eigenlijk niet verklappen maar ik ben gevraagd!
Jawel, ik heb natuurlijk ook een dijk van een cv. Een jaar misdienaar in de RK-kerk en daarna vele jaren in een nonnenklooster. Voor de duidelijkheid: niet als non maar als misdienaar. Daarna nog drie jaar kleinseminarie. Nou ja, waar moet een paus nog meer aan voldoen?
Tijdens diezelfde carnavalsoptocht was er ook al witte rook te zien. Ik dacht echt even dat het nieuws over mijn benoeming al was (uit)gelekt. Bleek gelukkig niet zo te zijn. Ik sta al weken stijf van de spanning en de zenuwen. Word ik het echt? Rode schoenen heb ik al gekocht evenals een nieuwe soutane met 33 knopen en een nieuwe camouro. En dan wil ik het niet eens hebben over de annulus piscatorius die bij mijn dood weer wordt vernietigd.
Nou ja, toch even serieus. Alhoewel, bij mij weet je dat nooit. Zelf werd ik ooit RK gedoopt. Met dat RK heb ik al lange tijd helemaal niets meer. Maar daarmee ben ik nog lang niet af van dat predikaat. Het schijnt ook niet gemakkelijk te zijn om je uit het (welk?) register te laten schrijven. Als een eeuwige tatoeage in mijn ziel. Ik laat het maar zo; ik heb er geen last van.
Paus Benedictus was al 78 jaar toen hij paus werd. Zelf ben ik inmiddels 60 maar ik kan mij niet voorstellen dat ik over bijna 20 jaar nog voor een dergelijke intensieve baan gevraagd zou worden. Laat staan dat ik die ook nog zou accepteren. Waarom doet een paus dat wel? Die man is nu 86, oud dus. Maar dat was hij al toen hij “gevraagd” werd. Toen hij paus werd was hij voor mijn gevoel al veel te oud. Maar ja, het was kennelijk zijn “roeping”. Of zijn toenmalige rivalen vonden het wel handig om zo’n oldtimer te kiezen.
Waarom gaat binnen het Vaticaan het roer niet om en kiest men niet voor een jongere, energieke nieuwe paus? Op zo’n leeftijd sta je toch niet meer in de moderne maatschappij maar hang je aan elkaar van flarden van het oude en het nieuwe testament. Daar zit niemand meer op te wachten. Menschen, we leven in 2013! Trouwens, die mijter; mag die ook weg? Dat uiterlijk vertoon is kennelijk nodig om… Ja, om wat eigenlijk? Voor mijn gevoel net Sinterklaas, meer niet.
De paus geeft leiding aan een machtig, invloedrijk instituut. Mag het dan ook iemand zijn die krachtig in het leven staat en kennis heeft van moderne opvattin-gen? Maar vooral iemand die daar ook heldere standpunten in durft in te nemen, niet alleen gevoed door het traditionele, zo je wilt ouderwetse geloof maar ook door de huidige maatschappij. Door wat er vandaag de dag leeft onder de mensen. Een paus die het lef heeft om concessies te doen aan zowel het traditionele geloof als aan de moderne maatschappij.
Op dit moment woedt er gegarandeerd een heftige strijd binnen het Vaticaan. De doorsnee gelovi-gen denken waarschijnlijk nog altijd dat de opvolging van de nieuwe paus in goed onderling overleg wordt geregeld na een gezamenlijk Onze Vader en een paar Weesgegroetjes. Nou nee. Het is een politieke machtsstrijd die aan elkaar hangt van samenzweringen en intriges. Ook kardinalen en de hele katholieke kerk zijn in dat opzicht net mensen.
En waarom? Vriendjespolitiek, de baas willen zijn, macht. Ja, ook in de katholieke kerk.
Paus Benedictus is afgelopen week afgetreden. Na de witte rook kijken alle zieltjes weer dezelfde kant op. De balkonscène.
Urbi et orbi!
