Doe normaal

Vroeger zei je gewoon dat je contact had met veel mensen. Dan hoefde je de seksuele contacten in je fantasie niet eens mee te tellen maar dan had je dus toch wel even een groot netwerk. Zo heet dat vandaag de dag. Een groot netwerk. Poeh, je bent toch wel een bink (m/v). Misschien wel een VIP, belangrijk en zo. Vind jezelf.

In de periode dat ik mijn eerste boek wil gaan uitgeven (2011) heb ik een lunchafspraak met een vertegenwoordiger van een uitgever.
Het gesprek wordt een paar keer onderbroken door een belangrijk telefoontje. Niet voor mij want mijn mobieltje staat uit. Lijkt me logisch, fatsoenshalve. Ik heb immers een afspraak.
Die onderbrekingen vind ik dus behoorlijk irritant. Mijn gesprekspartner met zijn mobieltje aan het oor gaat moeilijk kijken en zo. “Sorry hoor, maar dit gaat even vóór.” Jawel, belangrijker dan dit gesprek, begrijp ik.
Waarom heb ik eigenlijk dit gesprek?

Na de derde onderbreking sta ik op en zeg met een royale knipoog tegen de kelner dat ik wegens zaken dringend weg moet en dat die belangrijke meneer met zijn telefoon de lunches betaalt. Begrijpt ie vast wel.
Vóór mijn vertrek bestel ik nog een extra glas dure wijn. Voor die belangrijke meneer met de telefoon en op zijn rekening. Het liefst had ik een hele fles besteld. De kelner weet precies in te schatten waar ik het over heb. Nooit meer iets van die uitgever gehoord.
Natuurlijk gaat het over een zakelijke afspraak maar dan nog neem je wel de algemene fatsoensnormen in acht. Je kunt simpel een berichtje inspreken waarin je zegt dat je vanaf uur x weer telefonisch bereikbaar bent. Dit gedrag toont echter volledige desinteresse in je gesprekspartner en daar ben ik toevallig niet van gediend. Dit is niet de wereld waarin ik wil leven.

Ik heb het er nou toch over. Ben jij belangrijk?
Vind je dat vooral zelf? Heb je zelf enig idee waarom? Weet je eigenlijk wel echt hoe anderen over jou denken? Als jij er niet meer bent, zou de wereld dan vergaan? Zou je diep in je hart eigenlijk niet liever normaal willen doen, gewoon jezelf zijn in plaats van continu die rol spelen?
Afhankelijk van hoe je voor jezelf dit lijstje invult loop je het risico dat je misschien wel een normaal mens bent. Je loopt ook een grote kans dat je kennelijk helemaal gestoord bent. Of in het beste geval alleen maar geschift. Hoe dan ook, gedreven door de waan van de dag en niet meer bij machte om vrijelijk te beschikken over je eigen tijd.

Natuurlijk zijn dit maar willekeurig wat vragen. Een onzinlijstje dus.
De boodschap is alleen maar: doe vooral normaal. Schei uit met al die kapsones. Doe je niet anders voor dan je bent. Als je gewoon doet, doe je al gek genoeg.
Als je je gewoon gedraagt zoals je bent, heb je uiteraard geen vragenlijstjes nodig.
Je bent wie je bent. Punt; uit.

Wat anderen daarvan vinden?
Kan je dat echt wat schelen?

written by Rob van Spanje