Klote

Klote. Zo voel ik mij al maanden.
Ik heb geen energie, concentratie van nul komma helemaal niks en er komt niets, maar dan ook helemaal niets uit mijn handen. Ja, het schrijven van een column. Met wat inspanning lukt die column nog wel terwijl ze normaal als vanzelf op mijn scherm verschijnt.
Voor de rest? Klote dus.

Als ik zo terug kijk is dat eigenlijk al begonnen als ik een half jaar geleden binnen twee weken zowel een dubbele beenbreuk oploop als mijn arm breek. Allebei rechts en dat is best wel onhandig als je zelf helemaal rechtshandig en -benig bent.
Op zich geen reden om te klagen want botten herstellen wel. Na de nodige maanden ziekenhuis en vooral revalidatiekliniek ben ik eind augustus eindelijk thuis en dan realiseer ik mij eigenlijk pas echt dat ik toch wel wat klappen te verwerken heb gehad, niet alleen fysiek maar juist ook mentaal. Ook door de best wel zware medicatie heb ik mij dat al die tijd eigenlijk amper gerealiseerd.
Het mentale muntje valt pas als ik weer thuis ben. De klap komt des te harder aan.

Ook daar kom ik wel overheen.
Al zo’n anderhalve maand heb ik een ontsteking op mijn scheenbeen. Een hardnekkige ontsteking die ook niet na een antibioticakuur verdwijnt. Ik heb er veel last van. Mijn scheenbeen is behoorlijk opgezwollen en doet de hele dag pijn, vooral ’s avonds. In bed weet ik niet meer hoe ik moet gaan liggen en ik ben blij als ik met wat pijnstillers eindelijk in slaap val. Inmiddels heb ik -na de nodige foto’s, scans en echo’s- weer een nieuwe antibioticakuur. De ene keer gaat het lopen best wel redelijk tot goed, een dag later lukt dat amper. Bovendien speelt mijn knie mij al maanden parten. Volgens de artsen omdat juist op die plek een metalen pin in het bot is gezet. Het bot is inmiddels grotendeels hersteld maar nog niet helemaal. Zodra dat wel zo is, zouden ze die pin er weer uit kunnen halen. Ik tel de weken af.

Aan mijn arm ben ik na de breuk twee keer geopereerd. Ergens is daarbij een zenuwbundel beschadigd waardoor ik mijn hand maar deels kan gebruiken. Alleen de pink en ringvinger doen nog normaal; de andere zijn alsmaar koud, blauw, grotendeels stijf en doen pijn. Mijn schouder is deels geblokkeerd (frozen shoulder) zodat ik mijn arm niet vrijelijk kan bewegen. Strekken gaat moeilijk en is pijnlijk, al helemaal boven mijn hoofd. Da’s wel lastig, ja.
Ik ben nog altijd druk aan het revalideren, vooral speciale hand- en armtherapie. Met fysiotherapie voor het lopen ben ik inmiddels op advies van de revalidatiearts gestopt: eerst herstel van het been.

Over die botbreuken heb ik mij nooit zo druk gemaakt.
Het zijn echter juist die bijkomende perikelen die me de laatste tijd behoorlijk parten spelen. Het duurt mij allemaal veel te lang en zeker van mijn arm en hand zal ik altijd last blijven houden. Voor mijn doen til ik er zwaarder aan dan normaal. Doorgaans kan ik dingen heerlijk relativeren, ook als het over mijzelf gaat.
De boosdoener dat ik mij nu al zolang somber hierover voel, is mijn chronische depressie. Of ik het wil of niet: die speelt een forse deun mee in het geheel. Natuurlijk, ik weet dat dat gevoel weer over gaat maar het houdt nu wel erg lang aan.

Ik heb ook totaal geen zin om wat dan ook te doen. Belangstelling, fut, energie en concentratie ontbreken volledig. Zelfs schrijven kan mij op dit moment voor geen meter interesseren. De dagen krijg ik kapot met lezen, wat puzzelen en ’s avonds voor de buis. Daar beleef ik nog een beetje plezier aan. Iedere dag opnieuw ben ik blij als ik weer naar bed kan.

Ik vraag me af waarom ik deze column heb geschreven.
Ach, ik schrijf ook als ik me lekker voel, als ik serieus ben of zo maar wat zit te mijmeren. Ik schrijf ze in ieder geval niet om te klagen want dat wil ik helemaal niet. Ik wil alleen maar vertellen hoe nu en al lange tijd mijn stemming is. Misschien lucht dat een beetje op.

Voor nu: gewoon klote dus.

Meer columns van Rob van Spanje? Lees zijn bundel Vis op vrijdag!
[bol_product_links block_id=”bol_56fec0b761913_selected-products” products=”9200000039366285″ name=”Vis op vrijdag” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]

written by Rob van Spanje