Mijn laatste column van dit jaar.
Eén keer per jaar gedraag ook ik mij als kuddebeest en blik terug op het afgelopen jaar. En -zoals het dan kennelijk hoort- kijk ik ook alvast even vooruit naar wat het nieuwe jaar wellicht in petto heeft. Alhoewel, dat klinkt zo afwachtend; alsof het je overkomt. Ik kijk liever naar wat ik er zelf van wil gaan maken.
Even terug naar het afgelopen jaar.
Mijn leven is verrijkt door veel nieuwe contacten die ik vooral via de sociale media zorgvuldig heb opgebouwd. Die sociale media zijn bepaald niet stompzinnig; het ligt eraan hoe je er zelf mee om-gaat. Virtueel heb ik veel nieuwe collega-schrijvers ontmoet van wie ik veel kan leren. Maar via diezelfde sociale media kwam ik ook weer in contact met oud-collega’s en medestudenten uit mijn jongere jaren die ik vast weer daadwerkelijk tegen het lijf ga lopen. Dat heet tegenwoordig -in goed Nederlands- IRL, In Real Life. Hernieuwde, warme contacten om te koesteren. Ook dat is de kracht van sociale media.
Wat ik in 2013 vooral heb geleerd, is dat het leven soms zo simpel is. Mensen zouden zich vaak al veel onnodige ellende besparen als ze accepteren dat ze goed zijn zoals ze zijn. Durf te zijn wie je bent, doe wat je wilt doen. Stel je open en kwetsbaar op; daarin ligt je kracht. Je alsmaar vergelijken met anderen die in jouw ogen beter zijn? Schei ermee uit; dat dient geen enkel doel. De enige winst die je kunt behalen is een minderwaardigheidscomplex. Niemand of niets is beter of slechter dan jou, hooguit anders.
Jaren geleden heb ik zelf ervaren hoe moeilijk zo’n proces van acceptatie kan zijn. Met vallen en opstaan is mij sindsdien één ding vooral duidelijk geworden: binnen je eigen beperkingen blijft nog een ongekende weelde aan ruimte over om je eigen kwaliteiten te ontdekken en te ontwikkelen. Dat betekent ook soms veranderen. Leren om weer met andere ogen naar het leven te kijken. Veranderen is voor mij niet opeens anders worden maar het andere in jezelf naar boven laten komen.
Wat dat betreft was 2013 voor mij een geweldig jaar.
En dan naar het nieuwe jaar: 2014.
Met z’n allen gaan we weer gezonder eten, meer bewegen, stoppen met roken, minder drinken en vul de rest maar in. In de loop van de eerste weken sneuvelen vaak al de eerste goede plannen. “Nou ja, het was maar een voornemen; ik heb het wel geprobeerd.” Daarna hobbelt het leven weer verder zoals het altijd is geweest.
Naarmate ik ouder word krijg ik het gevoel dat ik zo langzamerhand ook een beetje verstandiger word, misschien wel wijzer. Hoe dan ook: lijstjes met goede voornemens heb ik dit jaar niet. Ik probeer ieder jaar weer om mijn verleden te gebruiken als springplank, niet als hangmat. Meer dan die eenvoudige gedachte heb ik niet nodig. Plus natuurlijk af en toe een helpende hand bieden, luisteren naar een ander, gewoon er zijn, een glimlach. Kost allemaal niks, maar wel zo mooi.
Onlangs plaatste ik het volgende berichtje op Facebook.
Daar heb ik niets aan toe te voegen.
“Je bent pas rijk als je iets bezit
dat niet te koop is” (Edner Chap)
Lijkt me mooi om daarvan te dromen
die dromen maak je zelf.
Vanuit die gedachte wens ik iedereen
fijne, sfeervolle kerstdagen
en een geweldig 2014!
