In 2015 breek ik thuis mijn been. Duizelig en laatste traptrede gemist. Een dag later geopereerd en na tien dagen thuis revalideren. Daar breek ik na een paar dagen mijn arm. Een echte brekebeen dus. Voor de rest kerngezond. Sindsdien is het hommeles met mijn fysieke (on)gesteldheid. Ik voel me lichamelijk tien jaren ouder dan ik ben. Ik prijs mij gelukkig dat er in mijn bovenkamer ogenschijnlijk niks mis is.
Deze week is mijn arm weer aan de beurt geweest.
In 2015 dus gebroken. In het ziekenhuis schroeven ze er destijds wat metalen platen op en de tijd doet de rest. Dat is althans de bedoeling. Na twee jaar blijkt dat de bothelften niet aan elkaar gegroeid zijn. Ik kan meer dan boos worden, huilen en schreeuwen maar daar los ik niks mee op. In november vorig jaar volgt een nieuwe operatie. Oude platen en schroeven vervangen door nieuw materiaal. Ik heb er alle vertrouwen in dat het nu wel goed komt. Geen idee waarom maar ik heb een grenzeloos vertrouwen in wat ziekenhuizen presteren dus ik ben als was in hun handen. Wat ze doen interesseert mij niet, als ze maar wat doen aan mijn herstel.
Sinds een paar maanden zwelt mijn bovenarm tot meer dan normale proporties. Een bodybuilder zou er jaloers op zijn. Ik baal als een stekker en dus terug naar het ziekenhuis. De dienstdoende chirurg van de Traumapoli ziet het meteen. Je hebt een schroefje los. Wist ik al. Röntgenfoto maken. Na de foto vraagt hij mij om naast hem te komen te zitten en mee te kijken op het scherm. Een stuk of zeven schroeven. De onderste vier zitten keurig in het onderste deel van het bot maar de drie bovenste zitten helemaal los. Die steken echt vele centimeters uit. Er is helemaal geen verbinding tussen beide bothelften. Ik ben dus drie jaar verder en het bot is nog altijd niet aan elkaar gegroeid.
Ik ga weer onder het mes. Volgens de chirurg categorie middelzwaar.
Een paar dagen voor de operatie heb ik nog een gesprek met de anesthesist. Heeft een bepaalde manier van verdoving de voorkeur? Maakt mij geen bal uit. Het wordt een zogenaamde blokverdoving, het meest gebruikt bij dit soort operaties. Zal wel. Het gevoel in de rechterarm wordt uitgeschakeld. Nog een slaaproesje. Vanwege de te verwachten pijn en controle achteraf nog een dagje in het ziekenhuis blijven. Geen onnodige sores voor het thuisfront.
Om een lang verhaal kort te maken. Woensdag ben ik dus weer onder het mes geweest. Voor de derde keer in nog geen drie jaar. Tel ik de operaties aan mijn been niet mee.
Om 7.00 uur ’s morgens moet ik mij melden. Onmenselijk.
Wat ze gedaan hebben? Het materiaal dat ze eerder hebben aangebracht maar weer eens verwijderd en vervangen door langere platen. Deze keer niet door orthopedie maar door chirurgie. Het verschil snap ik niet maar dat is ook niet interessant. Tussen de bothelften is allerlei wildgroei ontstaan. Hebben ze weg geschraapt of zo. Ze hebben ook bot bijgeplaatst via de botbank. De botbank. Schijnt al langer te bestaan; nooit van gehoord. Alternatief is bot uit mijn eigen lijf gebruiken. Effe geen zin meer in.
Ik heb alle vertrouwen in de arts die nu de operatie heeft gedaan.
Geen idee waarom. Het klikt gewoon.
Het zal blijken.
Meer columns van Rob van Spanje? Lees zijn bundels Vis op vrijdag en Ik hengel maar wat!
[bol_product_links block_id=”bol_56fec0b761913_selected-products” products=”9200000039366285″ name=”Vis op vrijdag” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]
[bol_product_links block_id=”bol_5a3418acac9a0_selected-products” products=”9200000086862039″ name=”Ik hengel maar wat rob” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”1″ show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]
4 reacties op Och arm
Geef een antwoord
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Tjee Rob ze hebben je wel goed te pakken. Hopelijk geneest de biel nu en maakt je eigen lichaam botweefsel aan. De botbank levert donorweefsel. Zou daar nog naar niet aandenken zoals je zegt vertrouwen hebben in de dokter en je lijf. Al word dat laatste er niet makkelijker op na al dat gesukkel.
Beterschap en probeer de moed erin te houden.
Groetjes dimph
De biel schrijf je als één woord. ? Dank voor goede wens.
Deze keer komt het helemaal goed Rob!
Kan toch niet zo zijn, dat al die artsen een schroefje los hebben als ze opereren?
Sterkte met je herstel en een fijn zonnig weekend.
Lieve groetjes,
Mieke
Dank Mieke, komt goed.