Supermarkt

Ik woon in een dorp.
Een meer dan grote supermarkt voor dorpse begrippen. De eigenaar is een paar jaren ouder dan mij. Heel lang geleden beginnen zijn ouders een kleine, simpele kruidenierswinkel. Hun gezicht met die eeuwige vriendelijkheid heb ik nog altijd helder voor ogen. In de loop der jaren is hun winkeltje uitgebouwd tot een geweldige supermarkt. Inmiddels gewoon de Appie.

Het gebruikelijke karretje.
Als ik bijna binnen ben, moet ik nog echt binnen zien te komen. Ik weet niet hoe het komt maar uitgerekend bij de ingang staan mensen met elkaar te praten. Nou ja, het woord mensen is overdreven. Het zijn maar vrouwen; telkens weer. Heel beleefd vraag ik of ik even langs mag. Dat mag. Zo zijn vrouwen ook wel weer. Even later precies hetzelfde bij de ingangspoortjes en plompverloren in een gangpad. Laat vrouwen lullen tot ze een ons wegen maar kijk af en toe even naar andere mensen en ga ergens anders staan kletsen. Rekening houden met anderen is soms kennelijk een kunst.

Boodschappenlijstje van mijn vrouw.
Wat moet, dat moet. Ik begin maar bij het vlees. Een weekvoorraad voor het avondeten en boterhamvlees voor minstens twee weken. We zijn tenslotte met z’n vieren.
Gaat snel dus boodschappen gauw gepiept, denk ik. Nou ja, zo vaak kom ik niet in de supermarkt. Dat snelle valt zwaar tegen. Ik verdwaal op de vleesafdeling en mijn ogen staan na wat meters volstrekt diagonaal. Honderdvierendertig soorten vlees, al dan niet vega, glutenvrij of zo en tweehonderdzeventien soorten boterhamvlees. AH huismerk, Biologisch, Basic en Excellent vallen nogal op. Laten we zeggen dat toeval bestaat. De rest sla ik gemakshalve maar over. Die kar moet vol.

Na een kwartier zoeken door naar de kaas. Van hetzelfde laken een pak. Hoorndol word ik van de merken, vetpercentages, verleidelijke verpakkingen, fantasienamen en technische etiketteninfo waar geen mens iets van snapt. Die zoekerij geef ik op. Ik heb waarschijnlijk wel wat anders te doen. Geen idee wat maar hier heb ik echt geen zin in. Ik gooi wat in het karretje. Het zal mij een rotzorg zijn; commentaar krijg ik toch. Blij dat ik ook met dit soort dingen lekker nuchter ben.

Zin in wat lekkers. Ik weet het. Staat niet op het lijstje maar ach, zo zijn mannen nu eenmaal.
Ik strand al bij de koekjes en kijk mijn ogen uit. Met of zonder nootjes, rozijnen, exotische suggesties en onzinnamen. Ik vind alles wel lekker en dat karretje heb ik niet voor de nop bij me. Helemaal tureluurs dool ik verder naar de afdeling snoep. Chocola, winegums; ben ik gek op. Nootjes trouwens ook. Ik peins over wat ik niet lekker vind. Er schiet mij niets te binnen en de kar raakt vol.
Bij de afdeling bakkerij geurt het meer dan heerlijk. Met ijzeren discipline loop ik eraan voorbij. Twijfelen doe ik wel maar thuis liggen de sneetjes brood klaar. Moeders wil is wet; tenminste als ik het daarmee eens ben. De rekken met dranken, soepen, kant-en-klaar-maaltijden, pasta’s, overheerlijke salades. Ik negeer ze volledig. Ik ken mezelf niet meer.

Mijn kar is nog niet vol. Een heel klein beetje heb ik aan mijn verplichtingen voldaan. Normaliter maak ik ook af waar ik aan begin. Vandaag effe niet. Het bonnetje bewaar ik. Heeft mijn vrouw vast nog nodig. Wat we echt nodig hebben haalt zij wel. Variatie houdt het leven een beetje leuk.

Nooit meer ga ik boodschappen doen. Zo zijn sommige mannen.
Ik vraag vriendelijk aan de dames bij de uitgang of ik even langs mag. Dat mag.
Zo zijn vrouwen ook wel weer.

Meer columns van Rob van Spanje? Lees zijn bundels Vis op vrijdag en Ik hengel maar wat!

[bol_product_links block_id=”bol_56fec0b761913_selected-products” products=”9200000039366285″ name=”Vis op vrijdag” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]
[bol_product_links block_id=”bol_5a3418acac9a0_selected-products” products=”9200000086862039″ name=”Ik hengel maar wat rob” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”1″ show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]

written by Rob van Spanje