Dat liedje ken je vast wel.
Wat haat ik die topper van vele, vele jaren geleden.
Tulpen uit Amsterdam.
Ik raak er bij wijze van spreken helemaal gestoord van.
Ik vraag mij hoe dan ook af of er echt wel tulpen zijn uit Amsterdam.
Maar dat ligt vast aan mijn beperkte wereldoriëntatie op Nederland. Bij Amsterdam denk ik altijd aan de drukke en heerlijk sfeervolle binnenstad; niet aan de bollenstreek. Mijn afkeer heeft helemaal niets van doen met die tulpen. Ook niet met Amsterdam maar alles met dat liedje.
Een paar weken geleden kom ik bij de lokale supermarkt. Daar hoor je bij aankomst buiten al muziek. Zachtjes, dat wel, dus dat is netjes. Zo gaat dat hier, in een dorp.
Op nuchtere maag hoor je dan op maandagochtend “Tulpen uit Amsterdam”.
Geeft niet; blik op oneindig, verstand op nul. Vooral met dat laatste heb ik toch al niet zoveel moeite. Volgende dag waarschijnlijk weer een andere recente tophit. Van Corry en de Rekels, Johnny Hoes, Vader Abraham of zo. Zou ook zomaar de Zangeres zonder Naam kunnen zijn maar ik weet niet eens meer hoe dat mens heet. Verzin de rest van die onzin maar zelf.
Ander liedje? Jammer dan.
Een paar dagen later weer “Tulpen uit Amsterdam”. Ook dat is nog niet zo erg maar sinds vorige week val ik dus iedere avond in slaap met dat simpele deuntje in mijn hoofd, krijg ik er nachtmerries van en word ik er weer mee wakker. En dat is pas erg! Vooral omdat ik nog altijd niet weet of er in Amsterdam wel tulpen zijn.
Eigenlijk wil ik alle Amsterdammers uitnodigen om hier in Hulsberg -Zuid-Limburg- eens naar de lokale supermarkt te komen. Hoeft niet allemaal tegelijk. Kan iedereen ter plekke luisteren en je weet meteen wat ik bedoel. Als die tulpen al niet uit de speakers klinken, zijn ze vast wel binnen te koop. Wel even aansluiten in de rij; zo gaat dat in een dorp. Gewoon, ouderwets. We wonen hier niet in Amsterdam of een ander gehucht.
Al wekenlang word ik de hele dag door ook blij verrast met sinterklaasliedjes.
Het is tenslotte al eind oktober. En dan zijn er natuurlijk ook volop pepernoten te koop. Pepernoten in oktober. Nou ja, ze liggen er al een paar maanden. Eigenlijk al het hele jaar. Logisch. Waarom zouden pepernoten alleen in december lekker zijn? In die maand wordt alleen de verpakking aangepast omwille van de kinderen die allang niet meer in sinterklaas geloven.
Uiteraard hoor ik alleen maar kinderliedjes zoals “Zie de maan schijnt door de bomen”. Onschuldig, geen discriminatie. De woorden zwarte piet hoor ik niet meer. “Zie ginds komt de stoomboot” is al twijfelachtig. Daarin komt het woord “knecht” immers voor. Dat is echt niet meer van deze tijd. Je hebt zo een proces aan je broek. The show -de commercie dus- must go on.
In wat voor idiote wereld leven wij?
Pepernoten moeten over niet al te lange tijd alweer ruimte maken voor de kerstballen. Jawel, pepernoten in sinterklaasverpakking en kerstballen liggen dan naast elkaar.
In januari volgen alweer de paaseieren. Alhoewel, ook paaseieren kunnen je het hele jaar door kopen, zelfs gewoon bij de slager. Heeft ook niks meer te maken met een paasei. Het is gewoon een gekleurd ei dat even goed smaakt als een gewoon ei. Het ís ook een gewoon ei, alleen gekleurd. Waarom ook niet? Als mensen dat toch leuk vinden. Precies hetzelfde verhaal als dat onnozele zwartepieten geouwehoer.
Ik vind het trouwens heerlijk dat het allemaal zo snel gaat. Afrekenen met die oubollige tradities waarin alles tot op de maand, dag en kleur nauwkeurig is bepaald. We leven immers in 2014.
Maar toch: supermarkt in Hulsberg: hebben jullie mij gehoord?
Tulpen uit Amsterdam hoef ik nooit meer te horen.
Nooit meer!
