‘Hè Kint, schrik nouhou!’
Monsta is het zat.
Hij had speciaal dít kind uitgekozen bij wie hij onder het bed was gaan wonen om het te laten griezelen. En hij deed zo zijn best. Hij had:
* zijn tanden extra scherp gevijld;
* enge maskers gemaakt;
* aan deurposten geknaagd;
* deuren laten kraken;
* knuffels verstopt;
* met zijn knokkels geknakt;
* zijn spierballen getraind;
* aan het dekbed gesjord.
En wat gebeurde er? Niets! Helemaal niets. Het kind sliep gewoon door alles heen en grinnikte en snurkte zelfs zachtjes in z’n dromen! Geen wonder dat Monsta het opgeeft, toch?
