Wanneer Evan op het punt staat naar zijn werk te gaan verteld zijn vrouw Kate hem tussen neus en lippen door even dat ze haar verzorgster heeft ontslagen en er zo meteen een sollicitant komt, uiteraard overvalt ze Evan hiermee en hij moet toch echt naar zijn werk maar wanneer hij Rebecca voor de deur ziet staan blijft hij toch nog even langer dan geplant.
‘Bec is niet een standaard meisje en al helemaal geen verzorgster, ‘Bec is een alternatieve rockchick die dit als tussendoor baantje wil doen. Kate smeekt Evan echter om dit aan haar over te laten en gewoon naar zijn werk te gaan. De eerste dagen zijn een ramp, er is ‘Bec niets voorgedaan of echt uitgelegd dus zullen Kate en zij zich moeten redden met elkaar maar dat is toch erg lastig. Toch begint ‘Bec na de eerste week haar draai te vinden en word een serieuze en behendige verzorgster. Kate en ‘Bec kunnen het onderhand erg goed met elkaar vinden en huilen en lachen samen wat af ze ondernemen veel dingen samen en hebben erg veel lol maar ook de nodige tranen vloeien. Wanneer Kate erachter komt dat Evan vreemdgaat zet ze hem uit huis en komt ‘Bec bij haar inwonen, omdat ze ook ’s nachts zorg nodig zal hebben. Kate wil absoluut niet aan de beademing mocht dit moment aanbreken en vraagt ‘Bec om deze wens te bewaken.
Wanneer het eind nadert word het ‘Bec af en toe teveel omdat Kate nu niet meer alleen haar baas is maar ook haar vriendin is geworden maar ze houd zich aan haar woord en respecteert Kate’ laatste wens, hoe moeilijk dit ook is.
Een ontzettende mooie, intieme en zeker ook leerzame film. Het boek verschilt behoorlijk van de film (wat je niet zou verwachten met een film cover) maar ze zijn beide op hun eigen manier even ontroerend en indrukwekkend. De acteurs zijn ontzettend goed gekozen en maken de film. ‘Bec is echt de verpersoonlijking van het karakter en ze zet ook zeer overtuigend haar rol neer. Hilary Swank verdient geen pluim maar een hele pauw voor haar acteerprestatie in You’re not you, wat heeft deze vrouw de rol van Kate angstaanjagend mooi, eerlijk en vooral waarheidsgetrouw gespeeld. Ik raad je dan ook ten zeerste aan om niet zonder zakdoekjes je naar deze film te begeven want je houd het niet droog. Ik raad het iedereen aan om het boek te lezen en deze film te zien, het is niet alleen ontzettend mooi geschreven en gespeeld maar je leert ook echt iets van de vreselijke ziekte die de naam ALS draagt, hoe de ziekte zich openbaart en zich een weg in je leven sluipt en zonder mededogen, zonder uitzondering tot de dood lijdt.
Maar laat ik je wel vertellen, de film is echt niet één en al kommer en kwel want vaak genoeg was ik tot tranen toe geroerd door het mooie intieme contact tussen Kate en ‘Bec en de lol die ze samen hebben, de dingen die ze van elkaar leren en vooral het besef dat ze dit sámen ondergaan.
